Trzy kobiety – polski film obyczajowy z 1956 roku w reż. Stanisława Różewicza, na podstawie opowiadania Kornela Filipowicza pt. Trzy kobiety z obozu.
Plenery: Paczków i okolice Otmuchowa (województwo opolskie), Złoty Stok (województwo dolnośląskie)[1].
Opis fabuly
Tytułowe trzy kobiety to trzy byłe więźniarki obozu koncentracyjnego: Helena, Celina i Maria. Po wyzwoleniu wracają do Polski i osiadają na Ziemiach Odzyskanych, próbując powrócić do normalnego życia i zapomnieć o bolesnych doświadczeniach czasu wojny w oparciu o przyjaźń łączącą je w obozie. Jednak w nowych warunkach nie jest to łatwe – jak się okazuje są to trzy różne osobowości. Atrakcyjna Maria wkrótce poznaje dobrze usytuowanego inżyniera i opuszcza swoje przyjaciółki wyjeżdżając do Krakowa. Celina zakochuje się z wzajemnością we Władysławie – miejscowym pracowniku starostwa i postanawia się usamodzielnić. Najstarsza z nich – Helena – nieformalna liderka grupy, pozostaje sama.
Obsada
i inni.
Przypisy
Bibliografia
- Maria Oleksiewicz. Trzy kobiety i tysiąc kłopotów. „Film”. 29(399), s. 4-5, 1956-07-22. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
- Czesław Michalski. Prywatna sprawa trzech kobiet. „Film”. 22(444), s. 10, 1957-06-02. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Linki zewnętrzne
Lata 50. |
|
---|
Lata 60. |
|
---|
Lata 70. |
|
---|
Lata 80. |
|
---|