Toto Sudarto Bachtiar
Data i miejsce urodzenia
|
12 października 1929 Palimanan, Cirebon
|
Data i miejsce śmierci
|
9 października 2007 Cisaga, Ciamis
|
Zawód, zajęcie
|
poeta, tłumacz
|
Narodowość
|
indonezyjska
|
Toto Sudarto Bachtiar (ur. 12 października 1929 w Palimanan, zm. 9 października 2007 w Cisaga[1]) – indonezyjski poeta i tłumacz.
Życiorys
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Urodził się 12 października 1929 r. w Palimanan (kabupaten Cirebon) na wyspie Jawa[1].
Edukację podstawową odbył w Hollandsch-Inlandsche School(inne języki) (HIS) w Banjarze, następnie kształcił się w szkole rolniczej w Tasikmalaya oraz w Meer Uitgebreid Lager Onderwijs(inne języki) (MULO) w Bandungu. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Indonezyjskiego[1].
Do znanych jego wierszy należą: Pahlawan Tak Dikenal, Gadis Peminta-minta, Ibukota Senja, Kemerdekaan, Ode I, Ode II, Tentang Kemerdekaan. Oprócz dzieł poetyckich tworzył przekłady z języków obcych – niderlandzkiego i angielskiego. Można wśród nich wymienić: Pelacur (Jean Paul Sartre, 1954), Bayangan Memudar (Breton de Nijs, 1975), Pertempuran Penghabisan (Ernest Hemingway, 1976), Sanyasi (Rabindranath Tagore, 1979)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Toto Sudarto Bachtiar. [w:] Ensiklopedia Sastra Indonesia [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia. [dostęp 2021-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-18)]. (indonez.).