Torpedowce typu Søridderen

Torpedowce typu Søridderen

Kraj budowy	Wielka Brytania  Dania
Użytkownicy	Kongelige Danske Marine
Stocznia	Yarrow Shipbuilders(inne języki), Glasgow Burmeister & Wain, Kopenhaga
Wejście do służby	1911
Wycofanie	1937
Zbudowane okręty	3
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 240 ton pełna: 295 t
Długość	55,4 metra
Szerokość	5,49 m
Zanurzenie	1,95 m
Napęd	1 turbina parowa o mocy 5000 KM 2 kotły Yarrow, 1 śruba
Prędkość	27,5 węzła
Załoga	33
Uzbrojenie	2 działa kal. 75 mm (2 x I) 5 wt kal. 450 mm (5 x I)

Torpedowce typu Søridderen – duńskie torpedowce z początku XX wieku i okresu międzywojennego, konstrukcji brytyjskiej. W latach 1910–1911 w stoczniach Yarrow Shipbuilders(inne języki) w Glasgow i Burmeister & Wain w Kopenhadze zbudowano trzy okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Kongelige Danske Marine w 1911 roku, a skreślono je z listy floty w 1937 roku.

Projekt i budowa

Po zbudowaniu na licencji Normanda w kopenhaskiej stoczni Orlogsværftet w 1907 roku torpedowca „Ormen”, dowództwo duńskiej marynarki zdecydowało o zamówieniu za granicą dwóch kolejnych typów torpedowców, dla porównania w stoczniach niemieckich i brytyjskich^[1]. Prototyp drugiego z nich - „Søridderen” - zamówiono w Wielkiej Brytanii, a dwie pozostałe jednostki zbudowano już w kraju^[1]. Ten typ okrętów okazał się lepszy od zamówionych w tym samym czasie w Niemczech jednostek typu Tumleren, mając lepszą dzielność morską, jednak budowa kolejnych torpedowców została zarzucona z przyczyn finansowych^[1][2] .

Poza „Søridderenem”, zbudowanym w brytyjskiej stoczni Yarrow(inne języki) w Glasgow, dalsze dwa okręty powstały w stoczni Burmeister & Wain w Kopenhadze^[1]. Stępki okrętów położono w 1910 roku, a zwodowane zostały w roku 1911^[2] .

Okręt	Oznaczenie burtowe	Stocznia	Początek budowy	Wodowanie	Wejście do służby
„Søridderen”	1920: 16, 1923: D1, 1929: O1	Yarrow	1910	1911	1911
„Flyvefisken”	1920: 15, 1923: D2, 1929: O2	Burmeister & Wain
„Søulven”	1920: 14, 1923: D3, 1929: O3

Dane taktyczno-techniczne

Okręty typu Søridderen były torpedowcami o długości całkowitej 55,4 metra, szerokości 5,49 metra i zanurzeniu 1,95 metra^[1][2] . Wyporność normalna wynosiła 240 ton, zaś pełna 295 ton^[2] . Siłownię okrętów stanowiła turbina parowa o mocy 5000 KM, napędzająca jedną śrubę, do której parę dostarczały dwa kotły typu Yarrow^[1]. Okręt budowany w Wielkiej Brytanii miał turbinę Curtis, a budowane w Danii – produkcji Burmeister & Wain^[1]. Wśród duńskich torpedowców wyróżniała je sylwetka z dwoma umieszczonymi blisko siebie cienkimi pochyłymi kominami^[3]. Prędkość maksymalna okrętów wynosiła 27,5 węzła^[1]. Okręty zabierały zapas 43 ton węgla^[4].

Okręty wyposażone były w pięć pojedynczych wyrzutni torped kalibru 450 mm: jedną stałą na dziobie i cztery na pokładzie (po dwie na każdej z burt)^[1][2] . Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze działa pokładowe kalibru 75 mm L/52 M07^[1][2] .

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 33 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][2] [a].

Służba

Torpedowce typu Søridderen weszły do służby w Kongelige Danske Marine w 1911 roku^[2] . Wszystkie jednostki zostały skreślone z listy floty w 1937 roku^[1][5].

Uwagi

1. Parkes 1934 ↓, s. 145 podaje, że liczebność załogi wynosiła 39 osób.

Przypisy

1. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 353.
2. Gogin 2018 ↓.
3. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 353 (zdjęcia).
4. Parkes 1934 ↓, s. 145.
5. Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 382.

Bibliografia

• Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: SØRIDDEREN torpedo boats (1911). Navypedia. [dostęp 2018-08-28]. (ang.).
• Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1934. London: Sampson Low, Marston & Co., 1934. (ang.).