Torpedowce typu Lamongan – holenderskie torpedowce z lat 90. XIX wieku. W latach 1890–1891 w stoczni Rijkswerf w Amsterdamie zbudowano trzy okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Koninklijke Marine w 1891 roku, a z listy floty skreślono je w latach 1910–1919.
Projekt i budowa
Okręty typu Lamongan były torpedowcami I klasy[1] .
Wszystkie torpedowce typu Lamongan zbudowane zostały w stoczni Rijkswerf w Amsterdamie[1] [3]. Jednostki zostały zwodowane w latach 1890–1891[4].
Okręt
|
Stocznia
|
Wodowanie
|
Wejście do służby
|
Los
|
„Lamongan”
|
Rijkswerf
|
15 listopada 1890
|
1891
|
wycofany 1910, złomowany
|
„Makjan”
|
2 sierpnia 1890
|
wycofany 1919
|
„Nobo”
|
22 kwietnia 1891
|
wycofany 1912, złomowany
|
Dane taktyczno-techniczne
Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 32,92 metra, szerokości 4,04 metra i zanurzeniu 1,58 metra[1] [2]. Wyporność normalna wynosiła 59 ton[1] [2][a]. Siłownię jednostek stanowiła maszyna parowa mocy 780 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł lokomotywowy[1] [3]. Prędkość maksymalna napędzanych jedną śrubą okrętów wynosiła 20,4 węzła[3][2]. Okręty zabierały zapas 10 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 1000 Mm przy prędkości 10 węzłów[1] [3].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętów składały się dwa pojedyncze działa kalibru 37 mm L/20 Hotchkiss[1] [2]. Broń torpedową stanowiły dwie dziobowe wyrzutnie kal. 450 mm[1] [2].
Załoga pojedynczego okrętu składała się z 15 oficerów, podoficerów i marynarzy[1] [3].
Służba
Torpedowce typu Lamongan zostały przyjęte w skład Koninklijke Marine w 1891 roku[1] . Jednostki wycofano ze składu floty między 1910 a 1919 rokiem[1] [4].
Uwagi
Przypisy
Bibliografia