Tiago rozpoczynał karierę w rezerwach Bragi w sezonie 1999/2000. Przeszedł do pierwszego zespołu w następnym sezonie, pomagając klubowi w zajęciu czwartego miejsca w lidze i kwalifikacji do Pucharu UEFA.
S.L. Benfica
Tiago przeszedł do Benfiki w grudniu 2001 roku; wyróżnił się tam w sezonie 2002/2003, strzelając 13 goli w lidze i odgrywając znaczącą rolę w drugiej połowie sezonu. Pomógł Benfice pokonać FC Porto w finale Pucharu Portugalii w sezonie 2003/2004 i tym samym uniemożliwił zdobycie przez Porto historycznej potrójnej korony.
Chelsea F.C.
Tiago dołączył do Chelsea 20 lipca 2004 za 15 mln €[potrzebny przypis], stając się szóstym nabytkiem José Mourinho w tamtym sezonie. Tiago przegapił pierwszy mecz Chelsea w sezonie 2004/2005, lecz niedługo po tym stał się ważnym elementem składu Mourinho, strzelając gola w swoim debiucie przeciwko Crystal Palace 24 sierpnia 2004 roku. Tiago zdobył także bramkę z dystansu w wygranym przez Chelsea 3-1 meczu z Manchesterem United 11 maja 2005 roku.
Był podstawowym zawodnikiem Chelsea w tym sezonie, opuszczając tylko cztery kolejki Premier League. Skończył sezon z 51 meczami i 4 golami we wszystkich rozgrywkach, wygrywając Premier League oraz Carling Cup.
Olympique Lyon
Przyjście do klubu Michaela Essiena w sierpniu 2005 oznaczało dla Tiago, że jego występy w pierwszej jedenastce The Blues będą ograniczone. Portugalczyk nie czekał długo i za 10,1 mln euro[potrzebny przypis] odszedł do czołowego klubu Ligue 1 – Olympique Lyon, podpisując czteroletni kontrakt.
We Francji Tiago zazwyczaj grał w środku pola obok takich piłkarzy jak Juninho, Diarra i Malouda. Tiago zapisał się w historii Olympique’u, zdobywając 7 goli w 37 występach w pierwszym sezonie w ekipie sześciokrotnego mistrza Ligue 1. Najważniejsze dlań wydarzenia w tym sezonie to dwa gole strzelone PSV Eindhoven w Lidze Mistrzów dające Lyonowi awans do ćwierćfinału tych rozgrywek oraz strzelenie zwycięskiej bramki w meczu przeciwko Troyes AC dającej jego ekipie 5. z rzędu tytuł Mistrza Francji.
Po odejściu Diarry do Realu Madryt Tiago zaczął grać bardziej znaczącą role rolę w środku pola. Tym razem strzelił 6 bramek w 40 występach.
Juventus F.C.
17 czerwca 2007 roku prezes Jean-Michel Aulas potwierdził, że odejście Tiago jest bardzo bliskie. 21 czerwca 2007 roku Portugalczyk oficjalnie dołączył do Juve za 13 mln euro. W pierwszym sezonie dla tego zespołu rozegrał 15 spotkań.
Atlético Madryt
Tiago grający w Atletico.
8 stycznia 2010 roku Tiago został wypożyczony do Atlético Madryt. 16 sierpnia Tiago ponownie trafił do Atlético, tym razem na zasadzie rocznego wypożyczenia.
W sezonie 2013/14 razem z drużyną wygrał mistrzostwo La Liga. Dotarł także do finału Ligi Mistrzów, gdzie Atletico uległo Realowi Madryt 4-1. Sam piłkarz przyczynił się do tak dużego osiągnięcia przez Los Colchoneros.
Kariera reprezentacyjna
Tiago, mający za sobą udaną karierę międzynarodową w zespołach młodzieżowych Portugalii, w listopadzie 2002 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji w meczu towarzyskim przeciwko Szkocji, po którym zdobył miejsce w pierwszej jedenastce reprezentacji i został włączony do 23-osobowej kadry na Euro 2004.
Odgrywał znaczącą rolę w drużynie reprezentacji Portugalii, która zakwalifikowała się do Mistrzostw świata w 2006 roku. Zagrał w Niemczech pięć meczów i był ważnym zawodnikiem w ekipie Scolariego, która dotarła do półfinałów, gdzie ulegli Francuzom. Ostatecznie Portugalia zajęła na tych Mistrzostwach czwarte miejsce.
W marcu 2007 Tiago zdobył pierwszego gola w reprezentacji, kiedy to Portugalia podejmowała Serbów. Został wtedy wybrany piłkarzem meczu. W 2011 roku ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery.
Kariera trenerska
14 lipca 2017 roku Tiago został ogłoszony jako nowy członek sztabu szkoleniowego Atlético Madryt[2].
