The Man Who Sold the World (utwór)

The Man Who Sold the World

Wykonawca utworu z albumu The Man Who Sold the World
David Bowie
Wydany	4 października 1970
Nagrywany	1970
Gatunek	rock
Długość	3:55
Twórca	David Bowie
Producent	Tony Visconti
Wydawnictwo	Mercury Records

The Man Who Sold the World („Człowiek, który sprzedał świat”) – kompozycja autorstwa Davida Bowiego. Utwór ten jest tytułową piosenką z jego trzeciego albumu, wydanego w Stanach Zjednoczonych w listopadzie 1970 oraz w Wielkiej Brytanii w kwietniu 1971. Piosenka była w późniejszych latach wykonywana wielokrotnie przez wielu wykonawców, z czego najbardziej znane stały się wykonania Lulu (1974), Midge Ure (1982) oraz Nirvany (1993).

Geneza utworu

Sama piosenka, tak jak pozostałe dzieła z tego albumu, przyrównywano do utworów z gatunku horror/fantasy znanego autora H.P. Lovecrafta^[1]. W warstwie tekstowej można także zauważyć odniesienia oraz refleksje Davida Bowie na temat rozdwojenia jaźni lub też zwielokrotnienia osobowości^[2] które, jak się uważa, były inspirowane przez wiersz „Antigonish” autorstwa Williama Hughesa Mearnsa^[3].

Inne wydania utworu

„The Man Who Sold the World” pojawił się na stronie B amerykańskiej wersji singla „Space Oddity” (1972) oraz kolejny raz na stronie B singla „Life on Mars?” (1973). Od tamtego czasu piosenka ta pojawiała się wielokrotnie na licznych kompilacjach artysty.

Bowie wykonał ten utwór podczas występu w roku 1979 wraz z Klausem Nomi oraz Joeyem Ariasem, w trakcie programu Saturday Night Live. Fragmenty tego wykonania można zobaczyć w filmie The Nomi Song.

Ponownie nagrana wersja tej piosenki w produkcji Briana Eno, została umieszczona na stronie B wydanego w 1995 roku singla z piosenką „Strangers When We Meet”. Ta wersja pojawia się także jako płyta dodatkowa do Outside – Version 3.

Singiel Nirvany

Piosenka była także wykonana przez zespół grunge’owy Nirvana w czasie koncertu MTV Unplugged in New York^[4]. Nagranie w tym wykonaniu zostało wydane na singlu promocyjnym (niedostępnym w sklepach) i często gościło w notowaniach radiowych, czego przykładem może być Lista przebojów programu trzeciego, gdzie piosenka ta znalazła się na pierwszym miejscu zestawienia^[5].

Wersja Nirvany na listach przebojów

Rok	Wykonawca	Singel	Lista	Pozycja
1995	Nirvana	The Man Who Sold the World	Sweden Airplay Charts	No. 1
1995	Nirvana	The Man Who Sold the World	Poland Airplay Charts	No. 1
1995	Nirvana	The Man Who Sold the World	Latvian Airplay Charts	No. 1
1995	Nirvana	The Man Who Sold the World	Slovakian Airplay Charts	No. 4
1995	Nirvana	The Man Who Sold the World	Modern Rock Tracks (US)	No. 6
1995	Nirvana	The Man Who Sold the World	Mainstream Rock Tracks (US)	No. 12
1995	Nirvana	The Man Who Sold the World	Canadian National Airplay Charts	No. 22
1995	Nirvana	The Man Who Sold the World	French Airplay Charts	No. 34

Inne wersje

• Lulu nagrała swoją wersję piosenki w 1974^[6]. Wydana jako singiel w styczniu 1974, dotarła do trzeciego miejsca na brytyjskiej liście przebojów. Bowie wyprodukował tę wersję utworu wraz z Mickiem Ronsonem podczas sesji nagraniowej do płyty Pin Ups. Dodatkowo, w trakcie nagrywania utworu, Bowie zagrał na gitarze, saksofonie oraz zaśpiewał w chórkach. W nagraniach towarzyszyła Lulu, także pozostała część zespołu Davida Bowie.
• Richard Barone nagrał swoją wersję utworu w 1987 na album pt. Cool Blue Halo. Do nagrania piosenki użył jedynie wiolonczeli, gitary akustycznej i symfonicznych instrumentów perkusyjnych. W takiej wersji utwór ten posiadał zbliżony styl do późniejszego nagrania zespołu Nirvana.
• Midge Ure wykonał piosenkę na albumie zawierającym piosenki z filmu Party Party (1982). Ta wersja tego utworu dostępna jest także na składance największych przebojów artysty No Regrets: The Very Best of Midge Ure oraz na kompilacji, która została wydana w marcu 2003 przez magazyn Uncut. Została ona także wykorzystana jako główny motyw muzyczny gry Metal Gear Solid V: The Phantom Pain.
• Simple Minds na albumie Neon Lights (2001).
• The Waterboys również wykonali tę piosenkę.

Przypisy

1. Roy Carr & Charles Shaar Murray (1981). Bowie: An Illustrated Record: p.38.
2. David Buckley (1999). Strange Fascination – David Bowie: The Definitive Story: p.100.
3. Allmusic review.
4. Stephen Thomas Erlewine: Nirvana MTV Unplugged in New York review. allmusic.com. [dostęp 2016-01-12]. (ang.).
5. Archiwum Listy przebojów z dnia 28 kwietnia 1995 roku.
6. Neil Bartlett: Who Was That Man: a present for Mr Oscar Wilde. Londyn, Wielka Brytania: Serpent’s Tail, 1989-08-01. Brak numerów stron w książce