Od 1947 roku przebywał w Stanach Zjednoczonych jako przewodniczący delegacji Hagany. Po powstaniu państwa Izrael został posłem w USA[3]. Współpracował blisko z Davidem Ben-Gurionem, a w latach 1952–1964 pełnił funkcję dyrektora generalnego jego biura[3][1][5][2]. Od 1965 roku był członkiem partii Rafi[1][2].
W 1965 został po wybrany na burmistrza Zachodniej Jerozolimy[3], zastępując Mordechaja Isz Szaloma. Po wojnie sześciodniowej (1967) i zajęciu przez Izrael całej Jerozolimy pełnił funkcję burmistrza przez sześć kadencji, wygrywając wybory w 1969, 1973, 1978, 1983 i 1989. W okresie pełnienia przez niego funkcji burmistrza otwarto m.in. Muzeum Izraela[2].
W 1993 mimo podeszłego wieku stanął po raz kolejny do wyborów na burmistrza, ale przegrał z kandydatem Likudu – Ehudem Olmertem[5].
Zmarł 2 stycznia 2007 roku, pochowany został na cmentarzu wojskowym na Wzgórzu Herzla[6][2].
Żonaty (z Tamar Schwarz, od 1937)[4], miał dwóch synów, Amosa oraz Osnata[1].
Upamiętnienie
Jego imię nosi m.in. największy stadion w Jerozolimie[5]. Jego imię nosiła ulica w Wiedniu, w tym samym mieście znajduje się także poświęcona mu tablica pamiątkowa[8].
