Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Talk That Talk

Talk That Talk
Wykonawca albumu studyjnego
Rihanna
Wydany

18 listopada 2011
(zobacz historię wydania)

Nagrywany

2011

Gatunek

pop, dance-pop, R&B

Długość

37:29 (Edycja standardowa)
55:57 (Edycja deluxe)

Wydawnictwo

Def Jam, SRP Records[1]

Producent

Tim Blacksmith, Danny D., Roc Nation, Rihanna, Carl Sturken i Evan Rogers (producenci wykonawczy), Alex da Kid, Chase & Status, Cirkut, Shondrae Crawford, Ester Dean, Da Internz, Gareth McGrillen, Dr. Luke, Kuk Harrell, Calvin Harris, Hit-Boy, Terius Nash, No I.D., Stargate, Rob Swire[1]

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”
Album po albumie
Loud
(2010) 		Talk That Talk
(2011) 		Unapologetic
(2012)
Single z albumu Talk That Talk
  1. „We Found Love”
    Wydany: 22 września 2011
  2. „You da One”
    Wydany: 14 listopada 2011
  3. „Talk That Talk”
    Wydany: 17 stycznia 2012
  4. „Birthday Cake”
    Wydany: 6 marca 2012
  5. „Where Have You Been”
    Wydany: 8 maja 2012
  6. „Cockiness (Love It)”
    Wydany: 7 września 2012

Talk That Talk – szósty album studyjny barbadoskiej piosenkarki Rihanny. Ukazał się on 18 listopada 2011 nakładem wytwórni Def Jam Recordings. W 2011 roku Rihanna ogłosiła, że planuje reedycję albumu Loud, jednak plany te zostały anulowane ze względu na produkcję nowej płyty. Wydawnictwo był nagrywane między lutym a listopadem 2011 roku, także podczas Loud Tour. Jako producent wykonawczy, Rihanna współpracowała z takimi osobami jak: Alex da Kid, Mr. Bangladesh, Calvin Harris, Chase & Status, Cirkut, Da Internz, Dr. Luke, Ester Dean, Gareth McGrillen, Hit-Boy, No I.D., Priscilla Renea, Rob Swire, StarGate, The-Dream. Muzycznie album łączy ta sama wena co Loud. Talk That Talk zawiera elementy popowe, R&B, a także dubstep, muzykę electroniczną i house.

Lirycznie płyta opowiada o miłości, seksualności i inicjacji. Wydawnictwo dostało wiele pozytywnych komentarzy od krytyków, którzy chwalili odejście od mrocznych tematów, zawartych na Rated R i Loud. W notowaniu United World Chart, podsumowującym sprzedaż albumów w 2011 roku, album zajął 18 miejsce ze sprzedażą 1,7 miliona egzemplarzy[2]. Płyta zadebiutowała na miejscu 3 listy Billboard 200, ze sprzedażą 198 tys. kopii. W Austrii, Nowej Zelandii, Norwegii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii album osiągnął szczyt notowania.

Pierwszym singlem z albumu jest utwór „We Found Love”, nagrany wspólnie z Calvinem Harrisem, który miał premierę w amerykańskim radiu Capital FM, w dniu 22 września 2011 roku. Został też wydany na iTunes tego samego dnia. Drugim singlem jest piosenka „You da One”. „Talk That Talk” i „Birthday Cake” zostały wydane, kolejno, jako trzeci i czwarty singiel. Piąty singel, „Where Have You Been”, zadebiutował w pierwszej dwudziestce większości krajów świata. Ostatnią kompozycją promującą album został „Cockiness (Love It)” z gościnnym udziałem rapera o pseudonimie ASAP Rocky.

Tło i rozwój

Po wydaniu i sukcesie poprzedniego krążka pt. Loud, wokalistka ujawniła za pośrednictwem Twittera, że płyta będzie ponownie wydana, tym razem z nowymi piosenkami, słowami: „Era Loud będzie kontynuowana z nowymi piosenkami, które dodasz do swojej kolekcji”[3][4]. We wrześniu 2011 roku, Rihanna za pośrednictwem konta na Twitterze poinformowała, że plany co do reedycji Loud zostały anulowane: „Myślę o RihRelease, którego LOUD jest naszym efektem pracy. Plus chłopaki pracują tak [zajebiście] mocno, że zasługuje ona na nowiutki akt[5].”

W Wywiadzie dla MTV News duet The Juggernauts składający się z Shama „Sak Pase” Josepha i Verse Simmondsa, którzy wyprodukowali „Man Down” poinformowali, że Rihanna była bliska zakończenia pracy nad szóstym albumem już w sierpniu 2011 roku[6]. Duet potwierdził, że miał napisać dwa utwory na ewentualne włączenie ich na płytę, mówiąc: „Z tego co rozumiem, trwa zamknięcie albumu i zrobiliśmy dwie piosenki dla niej, które naprawdę kocha i jestem z tego powodu bardzo podekscytowany.”, a także wyraził zainteresowanie pisaniem trzeciego[6]. 15 września 2011 roku Rihanna na Twitterze opublikowała, że sesje nagraniowe na płytę są rzeczywiście w toku, pisząc: „Nie mogę się doczekać, kiedy chłopaki zaczną wprowadzać jakieś szczegóły[7].” Następnie skomentowała swój post słowami: „*Zamykam usta*”, sugerując, że nie powie już więcej o produkcji albumu[7]. Chociaż tweet zasugerował, że piosenkarka nie będzie już podać więcej szczegółów na temat albumu, jeden z fanów zapytał na tablicy Rihanny, kiedy album zostanie wydany, na co ona odpowiedziała: „TEJ JESIENI!!!!! [sic]”[8].

Tytuł i okładka

W ramach promocji albumu, Rihanna umieściła na Facebooku aplikację zatytułowaną „Rihanna: UNLOCKED”, gdzie fanom piosenkarki podawane były misje do wykonywania, w formie gry, w celu „odblokowania” nowych informacji o wydawnictwie[9][10]. 4 października 2011 roku fani odblokowali „Mission: 5”, ujawniając tytuł albumu[11]. 10 października 2011 roku po koncercie w Glasgow, w Szkocji w ramach trasy Loud Tour Rihanna dała kopię okładki jednej z fanek[12]. Piosenkarka później zatweetowała, że ta osoba była pierwszą poza personelem artystki, która zobaczyła okładkę albumu, pisząc: „Jeden szczęśliwy człowiek po moim koncercie dostał pierwszy okładkę! Ona jest pierwszą, która to zobaczyła! Tylko jedna osoba na świecie ma to[12]!” Następnego dnia fani odblokowali „Mission: 6”, ujawniając tym samym dwie okładki albumu, dla wersji standardowej i deluxe[13]. Cover standardu przedstawia Rihannę oblizującą swoje koralowo czerwone usta, pozującą w bezrękawniku z wytatuowanym tytułem albumu na swojej prawej ręce[14].

Po ukazaniu standardowej okładki zarówno James Dinh z MTV, jak i reporter z NME określili, że Rihanna wygląda „uwodzicielsko” na fotografii[13][15]. Gordon Smart z The Sun żartobliwie skomentował zdjęcie mówiąc, że to wygląda jakby piosenkarka próbowała zasłonić opryszczkę swoim językiem, pisząc „to łatwo dostać ją w tej porze roku – szczególnie jeśli ona jest ciągle naga albo przyklejona do swojego nowego chłopaka Dudleya O’Shaughnessy’ego ustami[16].” Dodał także: „miejmy nadzieję, że Rihanna miała jakieś solidne mydło, by usunąć tatuaż ze swojej ręki[16].” Wersja deluxe ukazuje artystkę wydmuchującą kłęb dymu z ust na zewnątrz, całość jest czarno biała[14]. Rap-Up skomentował okładkę deluxe, że Rihanna pozwala by kłęby dymu wylatywały z jej ust, podczas gdy ona patrzy w obiektyw „przenikliwymi oczami[17].” Amanda Hensel z Popcrush zauważyła, że wokalistka robi „francuski wydech” (w języku polskim zwrot „French inhaling” określa się jako palenie „na Snoop Dogga”), gdzie ktoś zaciąga się papierosem, a następnie delikatnie otwiera szczękę i pozwala dymowi dostawać się powoli do nosa[18]. Hensel skomentowała także, że piosenkarka wygląda „zawzięcie” na obu okładkach[18].

Struktura muzyczna

Talk That Talk łączy w sobie wiele różnorodnych gatunków muzycznych, takich jak pop, hip hop, R&B, electro, dancehall i dubstep, którego użyto po raz pierwszy na albumie Rated R[19]. Utwór otwierający płytę „You da One” wyprodukowany przez Dr. Luke zawiera karaibskie nuty, w połowie elementy dubstepu, a całość utrzymana jest w średnim tempie[19]. Druga piosenka, „Where Have You Been” wyprodukowana przez Dr. Luke i Ester Dean łączy akustyczny beat i elementy trance. Pierwszy singel, a trzeci utwór z płyty „We Found Love” to utwór electro house i dance-pop[20][21]. Tytułowa piosenka, a czwarta w kolejności na albumie „Talk That Talk” z udziałem rapera Jay-Z zawiera sample z „I Got A Story To Tell” zespołu The Notorious B.I.G.[19] Piąty utwór zawierający wpływy z hip hopu i dancehall, „Cockiness (Love It)” wyprodukował Bangladesh[19]. Szósta piosenka z wydawnictwa, „Birthday Cake” wyprodukowana przez Da Internz i The-Dream trwa minutę osiemnaście i posiada electro beat[19]. „We All Want Love”, siódma piosenka, to akustyczna piosenka ze wstrząsającymi uderzeniami perkusji w tle[19]. „Drunk on Love”, ósmy z kolei utwór został wyprodukowany przez StarGate i Ester Dean, zawiera wpływy z trance i stukot syntezatorów. Zawiera sample z piosenki „Intro” napisanej i wyprodukowanej przez angielski zespół The xx[19]. Dziewiąty utwór „Roc Me Out” zawiera rockową melodię z elementami dance[19]. Dziesiąty utwór „Watch n’ Learn” z zalotną i figlarną melodią łączy hip hop z syntezatorami[19]. Finałowa piosenka z wersji standardowej, „Farewell” to ballada[19]. Pierwszy utwór bonusowy to „Red Lipstick” dupstepowa piosenka wyprodukowana przez duet Chase & Status, The-Dream i Rihannę[19]. Trzynasty utwór, „Do Ya Thang” jest piosenką R&B wyprodukowaną przez The-Dream we współpracy z Rihanną[19]. Ostatnia piosenka to „Fool in Love”, piosenka o zwolnionym tempie z akustycznymi gitarami[19].

Odbiór

Krytyka

Album otrzymał pozytywne komentarze od krytyków muzycznych. Metacritic przydzieliło notę 62 na 100 możliwych na podstawie 26 recenzji, co oznacza „ogólnie przychylne recenzje[24].” Andy Kellman z AllMusic dał pozytywną ocenę i dodał, że „po Good Girl Gone Bad i Rated R jest to najlepszy album[25].” Melissa Maerz z Entertainment Weekly dała pozytywną recenzję komentując, że „czuję ulgę, że znalazła się błogość na szóstym albumie, ... [Rihanna] przestaje grać niedostępną” jednocześnie dodała „Podobno miłość nigdy łatwo nie przyszła do RiRi, której nowe piosenki opowiadają o niej, m.in. „We Found Love”, „We All Want Love” i (tak) „Drunk on Love”. Czy ona w końcu przyznaje, że jako młoda i porzucona przez kogoś, może czuć się, wiesz, wykorzystana dla zabawy[29]?”

James Lachno z The Daily Telegraph zgodził się z tym sentymentem, stwierdzając Rihanny „szósty album w ciągu siedmiu lat [jest] pełnym adrenaliny rekordowym gigantem, który umacnia jej pozycję jako jedną z najbardziej wpływowych ludzi popu” i „[t]e demony z jej stosunków z Chrisem Brownem teraz są dźwiękami w pełni egzorcyzmowanymi–Rihanna śpiewa jakby była zachwycona życiem i chce przenieść nas na parkiet[40].” Jason Lipshutz z magazynu Billboard również udzielił albumowi pozytywnego przeglądu, ale skomentował, że jest „pośpiesznie wykonany.” „Po odzyskaniu korony dzięki Loud... Rihanna nie ma zamiaru podjąć jakiejkolwiek przerwy, aby pozwolić jej konkurentkom z gatunku pop się dogonić.” Powiedział także, że „[Talk That Talk jest] dziwnie za szybko wydana dla fanów. Dlaczego nie chce trochę poczekać i przesłuchać się płycie Loud[41]?” Steve Jones z USA Today udzielił albumowi pozytywnego komentarza pisząc: „[ona] może świntuszyć gdy próbuje zwabić ciebie do sypialni albo na parkiet... kiedy wprowadza odurzające rytmy... [ona] zmusza cię by ją słuchać. Tak więc, podczas gdy ona upaja w zaspokajaniu swoje zmysłowe pragnie, również łaknie trochę prawdziwej sympatii..., ale prawdopodobnie najbardziej silnie działający składnik w tej mieszance to charyzma barbadoskiego śpiewu[42].” Jon Caramanica z The New York Times wywnioskował, że Talk That Talk stawia Rihanna „prosto w centrum gatunkowym popu najlepiej nadaje się dla piosenkarki z jej fundamentalną ulotnością – muzyka taneczna, która na korzystnych warunkach jest w modzie ze współczesnym R&B i popem.” Redaktor dodał także, że jest to „najbardziej radosny album Rihanny” i zauważyła, że „nie ma żadnego ciemnego podtekstu jak jej inne najnowsze albumy[43].”

Randall Roberts z Los Angeles Times wyraził niezadowolenie z tematyki albumu stwierdzając, że „Rihanna pracuje jak NC-17, a jej zuchwałość czasem graniczy z bezsensem. Z okiem w kierunku Ameryki Środkowej, to tylko insynuacja[32].” Matthew Cole ze Slant Magazine przyznał Talk That Talk 2.5 gwiazdki na 5 możliwych komentując, że „jest to najgorszy album Rihanny do tej pory i nie zdziwię się jeśli nowy album ukaże się następnego listopada[38].” Mark Graham z VH1 nazwał album „najbrudniejszym popem” jaki kiedykolwiek słyszał. Jednak pochwalił utwór „Where Have You Been”, który na pewno rozwali kluby, jak „Don't Stop the Music”[44]. Lindsay Zoladz z Pitchfork Media dał albumowi zróżnicowaną recenzję i zauważyła, że: „2011 znalazł mnóstwo artystów, którzy tchnęli ducha w nowy album: „Beyoncé Knowles w 4 i Lady Gaga w Born This Way to prawdopodobnie najsolidniejsze przykłady – dwa bombastyczne zapisy, które również badają niuans swoich osobowości[36]. Talk That talk rozpatruje zbyt mocno, by przysłać bardziej jednowymiarową wiadomość i kończy się to upadkiem”. Danny Walker z RWD Magazine dał płycie pozytywną notę, oceniając „to jest krótka i (bardzo) słodka wycieczka z barbadoską szefową[45]...” David Amidon ze strony internetowej PopMatters dał negatywną recenzję, przyznając 3 gwiazdki na 10 możliwych. Amidon stwierdził, że ta „bezduszna” płyta nie ma szans się sprzedać chyba, że jako remiks w Europie[46].

Single

Calvin Harris (na lewym zdjęciu) wyprodukował „We Found Love”, Jay-Z (na środkowym zdjęciu) występuje gościnnie w „Talk That Talk”, a A$AP Rocky (na prawym zdjęciu) w remiksie do „Cockiness (Love It)”
  • „We Found Love” – został wydany jako pierwszy singel z albumu. Utwór miał swoją oficjalną premierę w dniu 22 września 2011 r. w brytyjskim radiu Capital radio FM[47]. Został też wysłany do amerykańskiej stacji radiowej Contemporary hit Radio 11 października 2011 roku. Krytycy pochwalili utwór, ale skrytykowali brak jego lirycznej treści[48][49]. Premiera wideoklipu odbyła się 19 października 2011 roku[50]. Utwór zadebiutował na 16 miejscu na liście Billboard Hot 100, a potem wspiął się na szczyt, dając Rihannie dwudziesty singiel w pierwszej dziesiątce w najkrótszym czasie w całej historii Billboardu[51][52]. Piosenka osiągnęła szczyt list przebojów w Danii, Francji, Irlandii, Norwegii, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Znalazła się także w pierwszej piątce w Australii, Finlandii i Włoszech.
  • „You da One” – został wydany jako drugi singel 14 listopada 2011[53]. Wydanie potwierdzone zostało przez Rap-Up. Na okładce singla piosenkarka ukazana jest, paląc papierosa. Całość jest czarno-biała. Wyjątkiem jest czerwona litera „u”. Najwyższą pozycją utworu na Billboard Hot 100 jest pozycja 14. Utwór był porównywany do niektórych poprzednich singli Rihanny „What's My Name?” i „Man Down”. Oba utwory są w klimacie reggae i dancehall. 3 grudnia 2011r., artystka udostępniła wideoklip do utworu. W teledysku podobnie jak na okładce do singla jest czarno-biało. Rihanna tańczy zamknięta w studiu. Teledysk otrzymał krytyczne recenzje.
  • „Talk That Talk” – piosenkarka zapytała fanów poprzez konto na portalu Twitter, która piosenka powinna zostać trzecim singlem z albumu. Ostatecznie ustalono, że trzecim singlem zostanie tytułowy utwór. Piosenka została wydana w amerykańskim radiu 17 stycznia 2012 roku[54]. Początkowo trwały prace nad teledyskiem do singla, jednak prawdopodobnie wytwórnia się nie zgodziła i nie powstał teledysk. Singiel dotarł do 31 pozycji na Billboard Hot 100.
  • „Birthday Cake” – remiks piosenki z udziałem Chrisa Browna został wydany 20 lutego 2012 roku, w urodziny Rihanny. Został wypuszczony do amerykańskiego radia 6 marca 2012 roku[55] jako czwarty singiel w Stanach Zjednoczonych.
  • „Where Have You Been” – został wydany jako piąty singel 8 maja 2012 roku[56]. 28 kwietnia ogłoszono datę premiery klipu. Ostatecznie wydany został 30 kwietnia na kanale Vevo Rihanny. Piosenka osiągnęła komercyjny sukces, docierając do Top 5 w ok. 15 krajach. W Brazylii dotarła na szczyt list notowań, we Francji na miejsce drugie, w Australii na szóste, a w takich krajach jak Kanada i USA na miejsce 5. Piosenka w okresie czerwca była trzecim najchętniej oglądanym teledyskiem w Polsce.
  • „Cockiness (Love It)” – został wydany jako szósty i ostatni singel z płyty, 7 września 2012 roku. Singiel został zremiksowany przez rapera o pseudonimie ASAP Rocky. 26 listopada 2011 roku utwór zadebiutował na sześćdziesiątym drugim miejscu koreańskiego notowania Gaon Chart, ze sprzedażą 6,918 kopii[57]. 10 grudnia 2011 roku, utwór znalazł się na 17 miejscu amerykańskiego notowania Bubbling Under Hot 100 Singles[58].

Lista utworów

Imiona i nazwiska osób, które napisały i wyprodukowały poszczególne piosenki we wkładce albumu[59]. Długość utworów umieszczona jest na oficjalnej stronie Rihanny[19]. Standardowa wersja jest umieszczona w opakowaniu jewel case i zawiera 11 utworów. Wersja deluxe jest zapakowana w digipak i zawiera 11 standardowych utworów plus 3 dodatkowe, 16-stronicową książeczkę, plakat, dwie okładki i próbkę perfum[60][61].

Nr Tytuł utworu TekstMuzykaDługość
1.„You da One” Ester Dean, Lukasz Gottwald, Robyn Fenty, John Hill, Henry Walter Dr. Luke, Cirkut 3:20
2.„Where Have You Been” Dean, Gottwald, Calvin Harris, Walter, Geoff Mack Dr. Luke, Cirkut, Calvin Harris 4:02
3.„We Found Love (feat. Calvin Harris)” Harris Calvin Harris 3:35
4.„Talk That Talk (feat. Jay-Z)” Dean, Mikkel S. Eriksen, Tor E. Hermansen, Shawn Carter, Anthony Best, Sean Combs, Christopher Wallace StarGate 3:29
5.„Cockiness (Love It)” Candice Pillay, D. Loernathy, Shondrae Crawford, Fenty Bangladesh 2:58
6.„Birthday Cake” Terius Nash Fenty, Marcos Palacios, Earnest Clark Da Internz, The-Dream 1:18
7.„We All Want Love” Dean, Ernest Wilson, Steve Wyreman, Kevin Randolph No I.D. 3:57
8.„ Drunk On Love” Dean, Eriksen, Hermansen, Baria Qureshi, Romy Croft, Oliver Sim, Jamie Smith StarGate 3:32
9.„ Roc Me Out” Dean, Eriksen, Hermansen, Baria Qureshi, Romy Croft, Oliver Sim, Jamie Smith StarGate 3:29
10.„ Watch n’ Learn” Priscilla Renea, Chauncey Hollis, Fenty, Alja Jackson Hit-Boy 3:31
11.„Farewell” Dean, Alexander Grant Alex da Kid 4:16
30:03:31
Edycja deluxe
Nr Tytuł utworu TekstMuzykaDługość
1.„Red Lipstick” Nash, Fenty, James Hetfield, Lars Ulrich, Will Kennard, Saul Milton Chase & Status 3:37
2.„Do Ya Thang”” Nash, Fenty The-Dream 3:43
3.„Fool in Love” Dean, Alexander Grant Dr. Luke, Cirkut, Ester Dean 4:15
4.„We Found Love (Calvin Harris Extended Mix)” Calvin Harris Calvin Harris 5:45
17:20:00

Sample[59]:

  • „Where Have You Been” zawiera elementy z kompozycji „I’ve Been Everywhere” napisanej przez Geoffa Macka.
  • „Talk That Talk” posiada sample z utworu „I Got a Story to Tell” nagranego przez The Notorious B.I.G., a napisanego przez: Anthony’ego Besta, Seana Combsa, Carla Thompsona i Christophera Wallace’a.
  • „Cockiness (Love It)” zawiera elementy z wykonania „Summertime” przez Grega Kinnear, który można usłyszeć w filmie Skazani na siebie.
  • „Drunk on Love” sampluje „Intro” zespołu The xx, utwór napisali: Baria Qureshi, Romy Madley Croft, Oliver Sim and Jamie Smith.
  • „Red Lipstick” zawiera wstawki z kompozycji Metalliki „Wherever I May Roam”, napisanej przez Jamesa Hetfielda i Larsa Ulricha. Ponadto zawiera sample z utworu Chase & Status’a „Saxon”, napisanego przez Williama Kennarda i Saula Miltona.

Wydane formaty

Talk Talk That (Edycja standardowa)

  • 11 utworów standardowych.

Talk Talk That (Edycja deluxe)[62][63]

  • 11 utworów standardowych + 3 utwory bonusowe
  • 16-stronicowa książeczka
  • Mini plakat
  • Obie okładki płyty
  • Próbka perfum (dostępna tylko w USA)
  • Zapakowane jako digipak

Talk Talk That (Edycja iTunes)

  • 11 utworów standardowych + 3 utwory bonusowe
  • „We Found Love” (Calvin Harris extended mix)
  • Cyfrowa książeczka

Personel

  • Robyn Rihanna Fenty – wokal, producent wykonawczy, tekściarz, kompozytor
  • Shawn Carter – wokal
  • Calvin Harris – producent muzyczny
  • Steve Wyreman – bass, gitara
  • Nuno Bettencourt – gitara
  • Mike Anderson – inżynier
  • Ester Dean – producent muzyczny
  • Erik Madrid – miksowanie
  • Ciarra Pardo – dyrektor artystyczny, A&R
  • Marcos Tovar – inżynier, miksowanie, inżynier dźwięku
  • Gabriela Schwartz – marketing
  • Chris Galland – asystent miksowania
  • Da Internz – producent muzyczny
  • Aubry „Big Juice” Delaine – inżynier
  • Tor Erik Hermansen – instrumentacja
  • Maynard James Keenan – wibracje
  • The xx – instrumentacja
  • Sean Combs – kompozytor
  • Sam Holland – inżynier
  • Hit-Boy – producent muzyczny
  • Jordan „DJ Swivel” Young – inżynier wokalu
  • Alejandra Barajas – asystent inżyniera, asystent
  • Calvin Bailiff – asystent miksowania
  • T.E. Hermansen – kompozytor
  • Alex da Kid – producent muzyczny
  • Skylar – inżynier
  • JP Robinson – dyrektor artystyczny
  • John Hill – programowanie
  • Shondrae „Mr. Bangladesh” Crawford – kompozytor, programowanie, instrumentacja, producent muzyczny
  • TT – asystent
  • Alex Barajas – asystent
  • Terius „The-Dream” Nash – kompozytor, producent muzyczny
  • Cling Gibbs – inżynier
  • Mikkel S. Eriksen – kompozytor, inżynier, instrumentacja
  • Omar Loya – asystent inżyniera
  • Omar Grant – A&R
  • Abou Thiam – A&R
  • Yusef Stephens – stylista
  • Ursula Stephens – stylista
  • Tyron Machhausen – make-up
  • Mel Ottenberg – ubrania
  • Katie Mitzell – koordynacja produkcji
  • Jonathan Sher – asystent inżyniera, asystent
  • Jennifer Rosales – asystent inżyniera, asystent
  • Daniella Rivera – asystent inżyniera, asystent
  • Chris Sclafani – asystent inżyniera, asystent
  • Ludovick Tartavelo – asystent inżyniera,
  • Cirkut – programowanie, instrumentacja, producent muzyczny
  • Manny Marroquin – miksowanie
  • Carl Sturken – producent wykonawczy
  • Phil Tan – miksowanie
  • Pat Thrall – inżynier
  • Lars Ulrich – kompozytor
  • Serban Ghenea – miksowanie
  • Scott Marcus – A&R
  • No I.D. – producent muzyczny
  • Kuk Harrell – inżynier, inżynier wokalu, produkcja wokalu
  • Deborah Mannis-Gardner – sample
  • Ellen von Unwerth – fotografia
  • Stargate – producent muzyczny
  • Kevin Randolph – kompozytor, klawisze
  • Danny D. – producent wykonawczy
  • Dr. Luke – programowanie, producent muzyczny, instrumentacja
  • John Hanes – miksowanie, asystent miksowania
  • Fabian Marasciullo – miksowanie
  • Chris Gheringer – mastering
  • Phil Seaford – miksowanie, asystent miksowania
  • Kevin „KD” Davis – miksowanie
  • Terese Joseph – A&R
  • Eric Wong – marketing
  • Lukasz „Dr. Luke” Gottwald – kompozytor
  • Rob Kinelski – inżynier
  • Irene Richter – koordynacja produkcji
  • Miles Walker – inżynier
  • Carol Corless – produkcja opakowań
  • Chase & Status – producent muzyczny
  • Jay Brown – A&R
  • Dan Tobiason – asystent
  • Calvin Harris – kompozytor, programowanie, producent muzyczny, inżynier, miksowanie, instrumentacja
  • Tim Blacksmith – producent wykonawczy
  • Damien Lewis – asystent miksowania
  • Ghazi Hourani – asystent miksowania
  • Evan Rogers – producent wykonawczy
  • James Hetfield – kompozytor
  • Candice Pillay – kompozytor
  • Dwayne „Dem Jointz” Abernathy – kompozytor

Źródło[64]:

Notowania i certyfikacje

Single

Singel Rok Pozycje na listach przebojów Certyfikat Adnotacje Album
AUS
[138] 		AUT
[139] 		CAN
[140] 		FRA
[141] 		GER
[142] 		IRL
[143] 		NZ
[144] 		POL SWI
[145] 		UK
[146] 		USA
[140]
„We Found Love” 2011 2 1 1 1 1 1 1 1[147] 1 1 1
  • AUS: 5× platynowa płyta[148]
  • GER: złota płyta[149]
  • NZ: 3× platynowa płyta[150]
  • SWI: 2× platynowa płyta[151]
  • UK: złota płyta[152]
  • USA: 4× platynowa płytaa[153]
 – Talk That Talk
„You da One” 26 23 12 23 30 12 10 – 36 16 14
  • AUS: platynowa płyta[154]
  • NZ: złota płyta[155]
  • UK: srebrna płyta[152]
  • USA: platynowa płyta[153]
 –
„Talk That Talk” 2012 28 – 30 24 63 22 37 – 11 25 31 Wydany tylko za pośrednictwem radia.
„Birthday Cake” – – – – – – – – – – 24
  • US: platynowa płyta[153]
 Wydany tylko w USA.
„Where Have You Been” 6 20 5 2 17 8 4 – 15 6 5
  • AUS: 2× platynowa płyta[154]
  • NZ: platynowa płyta[156]
  • UK: złota płyta[152]
  • USA: platynowa płyta[153]
 –
„Cockiness (Love It)” – – – – – – – – – – 117 Wydany tylko w USA.
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście.

Historia wydania

Kraj Data Format Wytwórnia Edycja
Australia[157] 18 listopada 2011 CD, digital download Universal Music Standardowa, deluxe
Niemcy[158]
Irlandia[159] Standardowa
Polska[160] Standardowa, deluxe
Kanada[161] 21 listopada 2011
Francja[162] Def Jam
Włochy[163]
Wielka Brytania[164] Mercury
USA[165] Def Jam
Japonia[166] 23 listopada 2011 Universal Music
Indie[167][168]
Brazylia 29 listopada 2011
Kolumbia[169] 1 grudnia 2011
Indonezja[170][171] 2 grudnia 2011 CD

Przypisy

  1. ↑ a b Discogs: Rihanna – Talk That Talk. www.discogs.com. [dostęp 2022-04-14]. (ang.).
  2. ↑ Sprzedaż albumów w 2011 roku.
  3. ↑ Rihanna to Re-Release Loud. Black Entertainment Television. [dostęp 2011-06-17]. (ang.).
  4. ↑ Rihanna plans ‘Loud’ re-release for Fall. Rap-Up (Devin Lazerine). [dostęp 2011-06-17]. (ang.).
  5. ↑ „Rihanna Scraps „Loud” Re-Release For New Album”. Hello Beautiful! BlackPlanet. [dostęp 2011-09-06]. (ang.).
  6. ↑ a b „Rihanna’s ‘Man Down’ producers tease her next album. MTV. [dostęp 2011-09-19]. (ang.).
  7. ↑ a b Rihanna’s ‘Can’t wait’ for fans to hear new album. MTV. [dostęp 2011-09-19]. (ang.).
  8. ↑ Rihanna Announces Fall Release For New Album. MTV. [dostęp 2011-09-16]. (ang.).
  9. ↑ New Rihanna single ‘We Found Love’ available to download tonight. New Musical Express. [dostęp 2011-10-04]. (ang.).
  10. ↑ Rihanna announces new album title ‘Talk That Talk’. Digital Spy, Hachette Filipacchi UK. [dostęp 2011-10-04]. (ang.).
  11. ↑ Rihanna announces new album title. Rap-Up. [dostęp 2011-10-04]. (ang.).
  12. ↑ a b Rihanna gives lucky Scottish fan album artwork preview. Daily Records. [dostęp 2011-10-12]. (ang.).
  13. ↑ a b Rihanna Unveils Talk That Talk Album Art. MTV. [dostęp 2011-10-11]. (ang.).
  14. ↑ a b Rihanna Reveals Two Album Covers for ‘Talk That Talk’. Billboard. [dostęp 2011-10-11]. (ang.).
  15. ↑ Rihanna unveils provocative artwork for new album ‘Talk That Talk’. New Musical Express. [dostęp 2011-10-12]. (ang.).
  16. ↑ a b Rihanna’s looking lip-licking good. The Sun. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  17. ↑ „Album Cover: Rihanna – ‘Talk That Talk’. Rap-Up. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  18. ↑ a b Rihanna unveils ‘Talk That Talk’ album cover. PopCrush. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  19. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Robert Copsey, Rihanna’s new album ‘Talk That Talk’: First listen [online], Digital Spy [dostęp 2011-11-10] (ang.).
  20. ↑ New Music: Rihanna f/ Calvin Harris – ‘We Found Love’. Rap-Up. [dostęp 2011-09-27]. (ang.).
  21. ↑ Rihanna – ‘We Found Love’ featuring Calvin Harris. About.com. [dostęp 2011-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)]. (ang.).
  22. ↑ Rihanna – Talk That Talk. Album of the Year. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  23. ↑ AnyDecentMusic?: Rihanna: Talk That Talk. AnyDecentMusic?. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  24. ↑ a b Talk That Talk Reviews, Ratings, Credits and More at Metacritic. Metacritic. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  25. ↑ a b Talk That Talk – Rihanna. AllMusic. [dostęp 2011-11-23]. (ang.).
  26. ↑ Tuyet Nguyen: Rihanna: Talk That Talk. The A.V. Club. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  27. ↑ Thomas H Green: CD: Rihanna - Talk That Talk. The Arts Desk. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  28. ↑ Rihanna ‘Talk That Talk’. Chicago Tribune. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  29. ↑ a b Talk That Talk review – Rihanna Review. Entertainment Weekly. [dostęp 2011-11-17]. (ang.).
  30. ↑ Rebecca Nicholson: Rihanna: Talk That Talk – review. The Guardian. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  31. ↑ JadaGomez-Lacayo: Rihanna – Talk That Talk. HipHopDX. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  32. ↑ a b Album review: Rihanna’s Talk That Talk. Los Angeles Times. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  33. ↑ Laurence Green: Rihanna – Talk That Talk. musicOMH. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  34. ↑ Album Review: Rihanna – ‘Talk That Talk’. New Musical Express. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  35. ↑ Morwenna Ferrier: Rihanna: Talk That Talk – review. The Guardian. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  36. ↑ a b Rihanna: Talk That Talk. Pitchfork Media. [dostęp 2011-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-06)]. (ang.).
  37. ↑ Talk That Talk. Rolling Stone. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  38. ↑ a b Rihanna: Talk That Talk: Music Review. Slant Magazine. [dostęp 2011-11-18]. (ang.).
  39. ↑ Rihanna ‘Talk That Talk’. Spin. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  40. ↑ Rihanna: Talk That Talk, CD review. The Daily Telegraph. [dostęp 2011-11-17]. (ang.).
  41. ↑ Rihanna, ‘Talk That Talk’: Track-By-Track Review. Billboard. [dostęp 2011-11-17]. (ang.).
  42. ↑ ‘Talk’ isn’t cheap when Rihanna is in control. USA Today. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  43. ↑ Rihanna’s ‘Talk That Talk’ Synth-Perfect for an Earlier Time. The New York Times. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  44. ↑ Album Preview: Rihanna’s Talk That Talk Is The Dirtiest Pop Record Since Madonna’s Erotica’. VH1. [dostęp 2011-11-23]. (ang.).
  45. ↑ Online Review: Rihanna – Talk That Talk. RWD Magazine. [dostęp 2011-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-27)]. (ang.).
  46. ↑ Rihanna: Talk That Talk. PopMatters. [dostęp 2011-12-01]. (ang.).
  47. ↑ Rihanna’s next single?.
  48. ↑ We Found Love – review.
  49. ↑ Hear „We Found Love”.
  50. ↑ Video: We Found Love.
  51. ↑ Rihanna roars onto Hot 100!.
  52. ↑ Adele still a top Hot 100...
  53. ↑ You da One – iTunes.
  54. ↑ R&R: Going for Adds. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)].
  55. ↑ Future Release.
  56. ↑ future release...
  57. ↑ Gaon – Archive.
  58. ↑ Arcive – 10.12.2011.
  59. ↑ a b Release notes for Talk That Talk by Rihanna (liner notes), SRR Records (ang.).
  60. ↑ Buy Rihanna – Talk That Talk (CD & DVD Deluxe Edition). play.com. [dostęp 2011-11-16]. (ang.).
  61. ↑ Talk That Talk (Deluxe Edition). JB HI-FI. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  62. ↑ Talk That Talk (CD + DVD).
  63. ↑ Talk That Talk (deluxe).
  64. ↑ Talk That Talk'.
  65. ↑ Aria: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06]. (ang.).
  66. ↑ Aria: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-11-27]. (ang.).
  67. ↑ Austriancharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  68. ↑ ultratop: Rihanna – Talk That Talk. niem. [dostęp 2013-09-06].
  69. ↑ ultratop: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  70. ↑ Prometheus Global Media: „Rihanna Album & Song Chart History” Billboard Canadian Albums Chart. [dostęp 2013-09-06].
  71. ↑ International Federation of the Phonographic Industry: ČNS IFPI. [dostęp 2013-11-30].
  72. ↑ Hung Medien: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  73. ↑ spanishcharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  74. ↑ dutchcharts: dutchcharts. [dostęp 2013-09-06].
  75. ↑ Official charts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  76. ↑ Lescharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  77. ↑ IFPI: Greeak Album Charts. [dostęp 2013-09-06].
  78. ↑ IRMA: IRMA. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)].
  79. ↑ Oricon: Oricon. [dostęp 2013-11-10].
  80. ↑ Billboard: Rihanna Album & Song Chart History. [dostęp 2013-09-06].
  81. ↑ mexicancharts: mexicancharts – Rihanna. [dostęp 2013-09-06].
  82. ↑ musicline.de: Longplay-Chartverfolgung at Musicline. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-22)].
  83. ↑ rianz: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  84. ↑ norwegiancharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  85. ↑ OLiS: OLIS. [dostęp 2013-09-06].
  86. ↑ portuguesecharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  87. ↑ „Lenta.ru: Музыка: Гутен Мортен.
  88. ↑ billboard: Rihanna – Archive. [dostęp 2013-12-11].
  89. ↑ billboard: Rihanna – Archive charts. [dostęp 2013-09-06].
  90. ↑ OCC: OCC. [dostęp 2013-09-06].
  91. ↑ swisscharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  92. ↑ spanishcharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  93. ↑ OCC: RIHANNA. [dostęp 2013-09-06].
  94. ↑ OCC: Archive charts. [dostęp 2013-09-06].
  95. ↑ mahasz.hu: MAHASZ. [dostęp 2013-09-06].
  96. ↑ italiancharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  97. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  98. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  99. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  100. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  101. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  102. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  103. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  104. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  105. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  106. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  107. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  108. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  109. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  110. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)].
  111. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  112. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  113. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  114. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  115. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  116. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  117. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  118. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  119. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  120. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  121. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  122. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  123. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  124. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  125. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  126. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-12)].
  127. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-25)].
  128. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  129. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  130. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  131. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2014 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-09-30].
  132. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  133. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  134. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].
  135. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  136. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  137. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-04)].
  138. ↑ Rihanna Discography. australian-charts.com. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  139. ↑ Discographie Rihanna. austriancharts.at. [dostęp 2012-03-10]. (niem.).
  140. ↑ a b Rihanna Album & Song Chart History. Billboard. [dostęp 2011-08-07]. (ang.).
  141. ↑ Rihanna Discographie. lescharts.com. [dostęp 2011-08-08]. (fr.).
  142. ↑ Rihanna Singles. musicline.de. [dostęp 2011-08-08]. (niem.).
  143. ↑ Rihanna Discography. irish-charts.com. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  144. ↑ Rihanna Discography. charts.org.nz. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  145. ↑ Discographie Rihanna. swisscharts.com. [dostęp 2011-08-08]. (niem.).
  146. ↑ Certified Awards Search. British Phonographic Industry. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  147. ↑ OLiS: Archiwum OLiS. [dostęp 2012-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)].
  148. ↑ ARIA: „ARIA Charts – Accreditations – 2011 Singles”.. [dostęp 2013-02-18].
  149. ↑ BVMI: Gold–/Platin-Datenbank (Rihanna). [dostęp 2013-02-09].
  150. ↑ RIANZ: „NZ Top 40 Singles Chart – 16 January 2012”. Recording Industry Association of New Zealand.”. [dostęp 2012-12-07].
  151. ↑ IFPI: Official Swiss Charts. [dostęp 2013-02-17].
  152. ↑ a b c Certified Awards Search. British Phonographic Industry. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  153. ↑ a b c d e f RIAA Serchable Database. Recording Industry Association of America. [dostęp 2011-08-07]. (ang.).
  154. ↑ a b c ARIA Charts – Accreditations – 2011 Singles. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  155. ↑ RIANZ: Top 40 Singles of NZ. [dostęp 2013-02-17].
  156. ↑ RIANZ: Top 40 Singles. [dostęp 2012-06-14].
  157. ↑ sanity: Buy Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-05)].
  158. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  159. ↑ Artist – Rihanna. [dostęp 2011-11-10].
  160. ↑ universal: Talk That Talk – deluxe. [dostęp 2011-11-10].
  161. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  162. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-11].
  163. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  164. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  165. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  166. ↑ cdjapan: CD Japan – Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  167. ↑ Talk That Talk (standard).
  168. ↑ Talk That Talk (deluxe).
  169. ↑ Talk That Talk.
  170. ↑ Talk That Talk (standard).
  171. ↑ Talk That Talk (deluxe).
Rihanna
Albumy studyjne
Kompilacje
DVD
Filmy
Książki
Trasy koncertowe
Marka odzieżowa

Kembali kehalaman sebelumnya