Tadeusz Gunia
Tadeusz Henryk Gunia (ur. 14 lipca 1928 w Palikówce koło Rzeszowa[1], zm. 11 sierpnia 2015[2] we Wrocławiu[3]) – polski geolog i paleontolog.
Życiorys
Był uczniem Józefa Zwierzyckiego[4][5]. Jego kariera zawodowa była związana z Uniwersytetem Wrocławskim. Doktorat uzyskał w 1959, a habilitację w 1970; mianowany profesorem nadzwyczajnym w 1980, profesorem zwyczajnym w 1985[6]. Pełnił funkcje kierownika Zakładu Geologii Stratygraficznej oraz dziekana i prodziekana Wydziału Nauk Przyrodniczych UWr[7]. W latach 1993–1999 był kierownikiem Muzeum Geologicznego im. Henryka Teisseyre[8]. Członek Komitetu Nauk Geologicznych PAN[9]. Od 1974 do 1977 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Uczelnianego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[10].
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7], Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego i Złotą Odznaką Zasłużonego dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia[9].
Syn Antoniego i Stefanii[3]. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy al. Brzozowej w Świdnicy.
Osiągnięcia naukowe
Tadeusz Gunia zajmował się stratygrafią Sudetów, przedstawiając pierwsze poprawne (paleozoiczne) datowania niektórych utworów skalnych, uważanych uprzednio za prekambryjskie[6]. Opisał fauny dewońskie Depresji Świebodzic[11] i innych obszarów w Sudetach[12][13] oraz mikroflorę paleozoiczną z okolic Nowego Waliszowa w Kotlinie Kłodzkiej[14].
Upamiętnienie
Na jego cześć nazwano Dicotylophyllum thaddaei-guniae Halamski & J.Kvaček, gatunek rośliny kredowej (koniackiej), znany z liści znalezionych w Idzikowie w Kotlinie Kłodzkiej[15].
Przypisy
- ↑ AntoniA. Muszer AntoniA., RyszardR. Kryza RyszardR., A celebration of 45 years of scientific work of Professors Jerzy Don, Tadeusz Gunia and Jerzy Niskiewicz, Wroclaw, March 18, 1999, „Geologia Sudetica”, 32 (1), 1999, s. 76–77, Identyfikator YADDA: bwmeta1.element.agro-article-444664a5-79a4-4947-b51f-0c397d622f64 .
- ↑ Tadeusz Gunia, Wrocław, 14.08.2015 - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2023-12-12] .
- ↑ a b Rejestr Spadkowy PL: wyszukiwanie wpisu [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2023-12-25] .
- ↑ WandaW. Dybalska WandaW., Część III - Żeby odkryć skarb, trzeba najpierw pomyśleć, [w:] Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl, 18 listopada 2002 [dostęp 2023-12-12] .
- ↑ Michał PawełM.P. Mierzejewski Michał PawełM.P., O splataniu się codzienności z wielkością na przykładzie życia i działalności Śp. Profesora Józefa Zwierzyckiego, „Przegląd Geologiczny”, 60 (11), 2012, s. 593-595 .
- ↑ a b MichałM. Sachanbiński MichałM., Nauki geologiczne, [w:] Wrocławskie środowisko akademickie – Twórcy i ich uczniowie 1945–2005, Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2007, s. 433–439, ISBN 978-83-04-04823-2 .
- ↑ a b Przegląd Uniwersytecki (Wrocław) R.21 Nr 4 (209) 2015 by Uniwersytet Wrocławski - Issuu [online], issuu.com, 29 października 2015 [dostęp 2023-12-12] (ang.).
- ↑ Muzeum Geologiczne [online], muzeum-geologiczne.uni.wroc.pl [dostęp 2023-12-12] .
- ↑ a b Przegląd Uniwersytecki (Wrocław) R.21 Nr 4 (209) 2015 by Uniwersytet Wrocławski [online], issuu.com, 29 października 2015, s. 56 [dostęp 2023-12-25] .
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-12-25] .
- ↑ TadeuszT. Gunia TadeuszT., Fauna, stratygrafia i warunki sedymentacji górnego dewonu depresji Świebodzic, „Geologia Sudetica”, 4 (1), 1968, s. 115-220 .
- ↑ TadeuszT. Gunia TadeuszT., Fauna otoczaków wapieni a zagadnienie wieku zlepieńców Witoszowa (Dolny Śląsk), „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”, 32 (4), 1962, s. 493–522 .
- ↑ TadeuszT. Gunia TadeuszT., Fauna i wiek otoczaków wapieni z kulmu Książa, „Geologia Sudetica”, 2 (1), 1966, s. 297-321 .
- ↑ TadeuszT. Gunia TadeuszT., Mikroflora z wapieni krystalicznych okolicy Nowego Waliszowa (Krowiarki - Sudety Środkowe), „Geologia Sudetica”, 19 (2), 1984, s. 75-86 .
- ↑ A.T.A.T. Halamski A.T.A.T., J.J. Kvaček J.J., The Late Cretaceous (Coniacian) leaf and cone flora from the Sudetes, „Palaeontographica, Abteilung B”, 292 (4–6), 2015, s. 95–171 .
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|