PROFILBARU.COM

Tadeusz A. Zieliński
Pełne imię i nazwisko	Tadeusz Andrzej Zieliński
Data i miejsce urodzenia	22 maja 1931 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	25 lutego 2012 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	muzykolog, krytyk muzyczny
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
	Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Andrzej Zieliński (ur. 22 maja 1931 w Warszawie, zm. 25 lutego 2012 tamże) – polski muzykolog, krytyk muzyczny, autor książek o muzyce XIX i XX wieku^[1]^[2].

Życiorys

Studia muzykologiczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1957 roku. W latach 1957–1960 pracował w redakcji muzycznej Polskiego Radia. Przez ponad trzy dekady był członkiem redakcji „Ruchu Muzycznego”^[1].

Autor szeregu studiów i monografii o muzyce i kompozytorach XIX i XX wieku, m.in. o Fryderyku Chopinie, Piotrze Czajkowskim, Beli Bartóku, Karolu Szymanowskim, Sergiuszu Prokofiewie, Aleksandrze Tansmanie, Witoldzie Lutosławskim, Romanie Maciejewskim, Kazimierzu Serockim, Tadeuszu Bairdzie, Krzysztofie Pendereckim.

Cieszył się opinią jednego z najbardziej popularnych autorów piszących o muzyce. Jego książki tłumaczono na język niemiecki i francuski, były wydawane w Niemczech, Szwajcarii, Francji. W 1996 roku w Paryżu za książkę o Chopinie otrzymał Nagrodę „Le Prix des Muses” przyznawaną przez francuskich krytyków muzycznych^[2]^[3].

W 2002 roku został laureatem Dorocznej Nagrody Związku Kompozytorów Polskich. W 2006 roku otrzymał Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego^[1]^[2].

Publikacje

Ostatnie symfonie Czajkowskiego, Kraków 1955.
Koncerty Prokofiewa, Kraków 1959.
Tadeusz Baird, Kraków 1966.
Bartók, Kraków 1968.
Bartók, Zürich 1973.
Style, kierunki i twórcy muzyki XX wieku, Warszawa 1973.
Spotkania z muzyką współczesną. Artykuły, Kraków 1975.
Klasyk polskiej muzyki współczesnej, „Ruch Muzyczny” 1977, nr 13, s. 3–4.
Style, kierunki i twórcy muzyki XX wieku, wydanie drugie poprawione i uzupełnione, Warszawa 1980.
Problemy harmoniki nowoczesnej, Kraków 1983.
O twórczości Kazimierza Serockiego, Kraków 1985.
Bartók. Leben, Werk, Klangwelt, München 1989.
Chopin. Życie i droga twórcza, Kraków 1993.
Frédéric Chopin, Paris 1995.
Szymanowski. Liryka i ekstaza, Kraków 1997.
Czas choroby. Uwagi o kondycji muzyki współczesnej, „Ruch Muzyczny” 1997, nr 14, s. 6–9, nr 15, s. 8–10, nr 16, s. 11–14, nr 17, s. 11–14.
Manowce i pułapki wpływologii, „Ruch Muzyczny” 1997, nr 22, s. 8–11.
Chopin. Sein Leben, sein Werk, seine Zeit, Bergisch Gladbach 1999.
Romantyzm Pendereckiego, „Ruch Muzyczny” 2003, nr 24, s. 8–11.
Dramat instrumentalny Pendereckiego, Kraków 2003.
O politycznym lustrowaniu muzyki, „Ruch Muzyczny” 2006, nr 6, s. 8–9.
Mazurki Romana Maciejewskiego, „Ruch Muzyczny” 2007, nr 25, s. 37–40.
Chopin. Sein Leben, sein Werk, seine Zeit, Mainz 2008.
Podstawy harmoniki nowoczesnej, Kraków 2009.
Bartók. Leben und Werk, Mainz 2011.
Witold Lutosławski. Przewodnik po arcydziełach, Warszawa 2011 (wraz z Barbarą Smoleńską-Zielińską).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Polskie WydawnictwoP.W. Muzyczne Polskie WydawnictwoP.W., Zmarł Tadeusz Andrzej Zieliński [online], 2012 .
↑ ^a ^b ^c Polskie Centrum InformacjiP.C.I. Muzycznej Polskie Centrum InformacjiP.C.I., Tadeusz A. Zieliński [online] .
↑ Narodowy Instytut FryderykaN.I.F. Chopina Narodowy Instytut FryderykaN.I.F., Tadeusz Andrzej Zieliński [online] .

Bibliografia

Encyklopedia muzyki, red. Andrzej Chodkowski, Warszawa 1995.
Mieczysław Kominek, Podstawową jednostką muzyki jest utwór, rozmowa z Tadeuszem A. Zielińskim, „Ruch Muzyczny” 2006, nr 17, s. 8–12.