W światowych i oficjalnych zawodach Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej (FIVB) musi być obowiązkowo czterech sędziów liniowych. Stoją oni w wolnej strefie w odległości 1–3 metrów od każdego narożnika boiska, na umownym przedłużeniu linii, którą obserwują. Jeżeli w obsadzie sędziowskiej jest tylko dwóch sędziów liniowych, stoją oni przy rogach boiska po prawej stronie każdego z sędziów (pierwszego i drugiego), po przekątnej w odległości 1–2 metrów od narożnika boiska. Każdy z nich obserwuje linię końcową i linię boczną po swojej stronie[1].
Ekwipunek i sygnalizacja sędziów liniowych
Sędziowie liniowi wykonują swoje funkcje używając chorągiewek (40 × 40 centymetrów), sygnalizując za ich pomocą rodzaj popełnionych błędów[1]:
piłka „w boisku” lub piłka „autowa”, gdy upada ona w pobliżu obserwowanych przez nich linii,
dotknięcie piłki „autowej” przez zespół, po którego stronie upada piłka,
dotknięcie antenki przez piłkę, przejście piłki z zagrywki na drugą stronę siatki poza przestrzenią przejścia i tak dalej,
wyjście przez któregokolwiek z zawodników (z wyjątkiem zawodnika zagrywającego) poza swoje boisko w momencie wykonania zagrywki,
błąd stopy (przekroczenie linii) zawodnika zagrywającego,
każdy kontakt z 80-centymetrową antenką po swojej stronie boiska któregokolwiek z zawodników w czasie gry piłką lub gdy wpływa to na grę,
przejście piłki przez pionową płaszczyznę siatki poza przestrzenią przejścia nad boisko przeciwnika lub dotknięcie antenki przez piłkę po swojej stronie boiska,
sędzia liniowy na prośbę sędziego pierwszego musi powtórzyć swoją sygnalizację.