Szwadron Milicji Konnej Ziemi Czerskiej – polski oddział kawalerii wchodzący w skład wojsk powstańczych okresu insurekcji kościuszkowskiej.
Szwadron sformowany został na przełomie kwietnia i maja 1794 na ziemi czerskiej przez mjr. Józefa Przyłuskiego[1].
Początkowo zamierzano zorganizować pułk milicji konnej, a jego organizacją miał zajmować się także porucznik kawalerii narodowej Michał Januszkiewicz. Na skutek niesnasek z miejscową komisją porządkową, a zwłaszcza z generałem majorem milicji czerskiej Karolem Wodzińskim, Januszkiewicz przerwał rekrutację a już zebranych 80 ochotników doprowadził do obozu Tadeusza Kościuszki. Ochotnicy ci zostali przydzieleni do 1 Brygady Małopolskiej i weszli pod komendę mjr. Edwarda Obrębskiego. Pod koniec sierpnia szwadron zmalał do 54 konnych, lecz mimo to zachował jeszcze nazwę „pułk czerski” [2].
Żołnierze szwadronu
Organizatorem i dowódcą szwadronu był były oficer gwardii pieszej koronnej mjr Józef Przyłuski. Ponadto w szwadronie służyli chorążowie: Walenty Czachowski, a po jego odejściu, Ignacy Charzyński[2].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Krzysztof Bauer: Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06605-1.
