W Szumiradzie znajduje się rezerwat przyrody „Smolnik”. Okolice o dużej lesistości, głównie drzewostany sosnowe, także z domieszkami olszy czarnej, dębu i brzozy.
W odległym o trzy kilometry od centrum wsi Kamieńcu obecnie istnieje rezerwat przyrody „Kamieniec” chroniący torfowiska, staw i rozlewiska Budkowiczanki z przylegającymi drzewostanami. W rezerwacie znajduje się obecnie niezamieszkany przysiółek o tej samej nazwie[6].
Historia
W XVIII wieku w Kamieńcu mieszkało 300 osób. O rozwoju osady zadecydowało położenie przy trasie Olesno – Opole oraz bliskość bogatych złóż rudy żelaza. W 1728 roku otwarto tu zakłady hutnicze: najpierw w Kamieńcu, a po roku w Szumiradzie. Piece do wytopu żelaza z rudy darniowej w okolicach Szumiradu funkcjonowały jeszcze w XIX wieku; ponadto funkcjonowała tu cegielnia, a także szkoła. Aktualnie w Kamieńcu znajduje się tylko pięć budynków mieszkalnych, wykorzystywanych rekreacyjnie (nikt nie jest tu zameldowany)[7].
W okresie PRL w zabytkowym parku, w którym do 1945 stał zamek księcia von Hohenlohe (spalony przez żołnierzy Armii Czerwonej), powstał ośrodek wczasowy Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Katowicach. Obecnie trwa przebudowa obiektu na dom spokojnej starości na 100 osób[8].
Jednostka wojskowa
W lesie szumiradzkim Niemcy wybudowali w latach 30. XX w. tajny kompleks wojskowy, który po II wojnie światowej przejęły wojska zwycięzców. Bliżej wsi Szumirad Rosjanie wybudowali jedno z 6 centrów kontroli Armii Radzieckiej: stanowisko dowodzenia NT ZTDW (Strategicznego Zachodniego Kierunku Działań Wojennych), kryptonim Freza.
Polacy rozlokowali tutaj specjalną Jednostkę Łączności pod nazwą „24 Polowa Baza Techniczna Wojsk Łączności – JW 2286”[9], budowany od początku lat 70. przez pułk inżynieryjno-budowlany z Gniezna. Polacy posiadali tutaj tajną specjalną bazę łączności: Jednostkę Wywiadu Radioelektronicznego Centralnego Podporządkowania.
Po przejęciu bazy od Rosjan w latach 90. XX w., w Szumiradzie stacjonuje 24. Polowa Techniczna Baza Wojsk Łączności, która należy do struktury Dowództwa Garnizonu Warszawa[10].
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).