Szew nosowo-szczękowy

Szew nosowo-szczękowy

Czaszka człowieka. Kości nosowe oznaczone kolorem różowym, szczęki – kolorem żółtym.

Nos człowieka, widok z boku. Prawa kość nosowa podpisana Nasal bone, wyrostek czołowy szczęki – Frontal proc. of Maxilla.

Szew nosowo-szczękowy (łac. sutura nasomaxillaris) – szew czaszki łączący kość nosową ze szczęką. Jest szwem liściastym^[1].

U człowieka przebiega na bocznej ścianie nosa i jamy nosowej, łącząc zaostrzony brzeg boczny kości nosowej z również ostrym brzegiem przednim wyrostka czołowego szczęki^[2][3][4].

Zarasta (kostnieje) u bydła domowego w starości, u konia domowego w 17–20, a czasem dopiero w 28 roku życia^[1].

Przypisy

1. KazimierzK. Krysiak KazimierzK., HenrykH. Kobryń HenrykH., FranciszekF. Kobryńczuk FranciszekF., Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 233–236, ISBN 978-83-01-16822-3 .
2. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 362.
3. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 368.
4. Polska Akademia Nauk Wydział NaukP.A.N.W.N. Medycznych Polska Akademia Nauk Wydział NaukP.A.N.W.N., Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1298, ISBN 83-200-1923-0 .

Bibliografia

• AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.