Stóg[1] (stosowana jest także nazwa Stóg Izerski, która formalnie dotyczy jednak osady Stóg Izerski, zlokalizowanej w miejscu schroniska[2], krótko po II wojnie światowej Kwarc, czes.Stoh, niem.Heufuder; 1105 m n.p.m.) – jeden z najwyższych szczytów Gór Izerskich, położony na zachodnim krańcu Wysokiego Grzbietu, w pobliżu granicy polsko-czeskiej, w gminie Mirsk.
Stóg porośnięty jest prawie w całości lasem świerkowym. Tuż pod szczytem (na wysokości 1060 m n.p.m.), na północnym zboczu znajduje się Schronisko PTTK na Stogu Izerskim.
Do 2000 na Stogu stała drewniana wieża widokowa. Wybudowana z inicjatywy Towarzystwa Karkonoskiego (Riesengebirgsverein), została oddana do użytku 29 lipca 1892. Dotrwała do 1907, kiedy to uległa zniszczeniu. Po odbudowie służyła jeszcze do lat 70. XX w. Z powodu zaniedbań, niechęci WOP i złego stanu technicznego została rozebrana. Tuż obok w 2004 postawiono maszt telekomunikacyjny.
↑Urzędowa nazwa ustalona w 1949 rozporządzeniem Ministra Administracji Publicznej z dnia 28 maja 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. 1949 nr 44 poz. 592), stosowana także na mapach topograficznych, w Państwowym Rejestrze Nazw Geograficznych i w publikacji Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej opracowanej przez Komisję Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych przy Urzędzie Rady Ministrów i wydanej w 1991
↑Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 105. ISBN 978-83-7729-036-1.