Styl preriowy (ang.Prairie Style) – w architekturze, a także w sztuce ogrodowej. Ukształtował się pobudzony ruchem Arts and crafts. Styl preriowy w architekturze zainspirowany został w 1900–1916 przez Louisa H. Sullivana a rozwijał go w swoich projektach Frank Lloyd Wright. Był próbą rozwinięcia rodzimego północnoamerykańskiego stylu architektury, który nie łączył elementów projektowych i estetyki z wcześniejszymi stylami europejskiej architektury klasycznej. Nazwa preriowy wynika z dominującej poziomości większości budynków, która odzwierciedla szerokie, płaskie, bezdrzewne przestrzenie środkowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych.
Cechy charakterystyczne
Nurt preferował szerokie widoki horyzontalne oraz miał za zadanie podkreślać unikatowy charakter krajobrazu. Przejawiał również pogardę dla geometryzacji.
Bibliografia
Agata Zachariasz: Zieleń jako współczesny czynnik miastotwórczy ze szczególnym uwzględnieniem roli parków publicznych. Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, 2006. ISSN 0860-097X. Brak numerów stron w książce
