Styków znajduje się w południowo–wschodniej Polsce, w środkowej części województwa podkarpackiego.
Według podziału fizycznogeograficznego położony jest w megaregionie Region Karpacki, prowincja Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym, podprowincja Podkarpacie Północne, makroregion Kotlina Sandomierska, mezoregion Płaskowyż Kolbuszowski[8].
Względem poziomu morza leży na wysokości od 210 m n.p.m. (część północna) do ponad 250 m n.p.m.
(część południowa).
Główne szlaki komunikacyjne przebiegające przez teren Stykowa: droga krajowa nr 9 (Radom – Rzeszów) i droga powiatowa nr 1204R (Majdan Królewski – Raniżów – Głogów Młp.).
W południowo–zachodniej części miejscowości, na granicy z Budami w przeszłości ciągnęło się pasmo wydm, na którym znajdowało się najwyższe wzniesienie Płaskowyżu Kolbuszowskiego – Królewska Góra (266 m n.p.m.)[9]. W drugiej połowie XX wieku wydmy zostały wyeksploatowane przez przemysł budowlany. Lokalna legenda głosi, że nazwa góry pochodziła od króla Jana III Sobieskiego, który miał się na niej zatrzymać w drodze spod Wiednia.
Zgodnie z danymi rejestru poborowego powiatu pilzneńskiego z roku 1629 wieś należała do kasztelana sandomierskiego Mikołaja Spytka Ligęzy, w której uprawiano 5 łanów ziemi i z której wniesiono pobór w wysokości 20 florenów (20 złp)[11].
Pod koniec XIX wieku Styków liczył 754 mieszkańców[12].
Na początku XX wieku wybudowano budynek szkoły podstawowej, który pełnił funkcję szkoły do momentu powstania nowej placówki edukacyjnej. Obecnie mieści się w nim Dom Ludowy. W 2013 r. obchodzono jubileusz 100-lecia istnienia Szkoły Podstawowej w Stykowie[13].
Styków częściowo (część północno-zachodnia) leży na terenie obszaru chronionego Natura 2000 – Obszar specjalnej ochrony ptaków. Swój początek bierze tu rzeka Łęg[6] – Zyzoga (górny bieg Łęgu zwany jest Zyzogą)[16] wraz z jej dopływami Czarną oraz Wiśniówką.
Na podstawie badań fitosocjologicznych prowadzonych w latach 2012–2016 przez naukowców Uniwersytetu Rzeszowskiego, barwne łąki występujące na terenie Stykowa zostały zaliczone do najciekawszych pod względem różnorodności florystycznej i walorów estetycznych na Płaskowyżu Kolbuszowskim[17].
↑Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 lipca 2020 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedziby władz gminy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1332)
.jpg)
