Stwardnienie tętnic typu Mönckeberga (miażdżyca Mönckeberga; ang.Monckeberg’s arteriosclerosis, medial calcific sclerosis) – postać miażdżycy, w przebiegu której błona środkowa tętnic ulega zwapnieniu. Jednostka chorobowa została opisana przez niemieckiego patologa Johanna Georga Mönckeberga w 1903 roku[2]. Miażdżyca Mönckeberga występuje częściej w przebiegu niewydolności nerek i cukrzycy.
Przypisy
↑Couri CE, da Silva GA, Martinez JA., Pereira Fde A, de Paula FJ. Mönckeberg's sclerosis - is the artery the only target of calcification?. „BMC Cardiovasc Disord”. 5, s. 34, 2006. DOI: 10.1186/1471-2261-5-34. PMID: 16343348.
↑J.G.J.G.MönckebergJ.G.J.G., Über die reine Mediaverkalkung der Extremitätenarterien und ihr Verhalten zur Arteriosklerose, „Virchows Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medizin”, 171 (1), 1903, s. 141–167, DOI: 10.1007/BF01926946, ISSN0376-0081(niem.).