Topografia struny bębenkowej prawej w jamie bębenkowej. Widoczne odejście od pnia nerwu twarzowego, przebieg po przyśrodkowej powierzchni młoteczka i wyjście z jamy bębenkowej przez szczelinę skalisto-bębenkową (podpisaną Glaserian fissure ).
Topografia struny bębenkowej lewej (podpisana Chorda Tympani ). Widoczne odejście od pnia nerwu twarzowego (Facial N. ) i wniknięcie do pnia nerwu językowego (Lingual N. ).
Struna bębenkowa (łac. chorda tympani ) – w anatomii człowieka nerw będący gałęzią nerwu twarzowego .
Przebieg
Rozpoczyna się w kości skroniowej odchodząc od przedniej powierzchni pnia nerwu twarzowego , pod kątem ostrym ku górze i do przodu. Biegnie w kanale kostnym do jamy bębenkowej , tworząc tam łuk wypukły ku górze, następnie układa się w fałdzie błony śluzowej na przyśrodkowej powierzchni błony bębenkowej pomiędzy odnogą długą kowadełka a rękojeścią młoteczka . W tym miejscu jej przebieg może być widoczny podczas otoskopii . Z jamy bębenkowej wydostaje się przez szczelinę skalisto-bebenkową , wchodząc do dołu podskroniowego . Biegnie dalej ku przodowi i dołowi przyśrodkowo od tętnicy oponowej środkowej i nerwu uszno-skroniowego a następnie łączy się z nerwem językowym dochodząc do jego tylnego brzegu.
Warianty anatomiczne
Czasami struna bębenkowa oddaje do nerwu językowego jedynie gałęzie łączące zmierzając dalej samodzielnie do zwoju podżuchwowego .
Zakres unerwienia
Struna bębenkowa prowadzi następujące włókna:
Zespolenia
Gałąź łącząca ze zwojem usznym (ramus communicans cum ganglio otico ) – doprowadza do zwoju włókna ruchowe dla mięśnia dźwigacza podniebienia miękkiego .
Klinika
Ze struną bębenkową związany jest zabieg operacyjny wykonywany przez otolaryngologów zwany chordotomią. Jest to przecięcie struny bębenkowej stosowane w przypadkach uporczywego ślinienia. Przecięcie struny bębenkowej odcina unerwienie przywspółczulne do ślinianki podżuchwowej i podjęzykowej hamując wydzielanie śliny .
Bibliografia