Storczyk cuchnący

Storczyk cuchnący
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

storczykowate

Podrodzina

storczykowe

Rodzaj

koślaczek

Gatunek

storczyk cuchnący

Nazwa systematyczna
Anacamptis coriophora (L.) R.M.Bateman, Pridgeon & M.W.Chase
Lindleyana 12: 120 1997[3]
Synonimy
  • Orchis conmiophora L.[3]

Storczyk cuchnący[4] (Anacamptis coriophora (L.) R.M.Bateman, Pridgeon & M.W.Chase, Lindleyan[3][5]) – gatunek byliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). W wykazie flory Polski opisany jest jako Orchis coniophora L[4]. Po odkryciu polifiletycznego charakteru rodzaju Orchis gatunek ten włączony został do rodzaju koślaczek (Anacamptis)[6].

Gatunek ten występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce[7].

Morfologia

Łodyga
Roślina osiąga wysokość 15–40 cm.
Bulwa
Osiąga od 1 do 2 cm średnicy.
Liście
Równowąskie i lancetowate o długości do 10 cm.
Kwiaty
Zebrane w kwiatostan, dość gęsty, długości do 15 cm. Wydzielają nieprzyjemny zapach.

Biologia i ekologia

Bylina, geofit. Rośnie na wilgotnych łąkach. Kwitnie od maja do lipca. Liczba chromosomów 2n = 36, 38[8].

Zagrożenia i ochrona

Gatunek w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (2001) uznany już został za wymarły na terytorium Polski. Odnaleziony został jednak w 2003 w Kotlinie Biebrzańskiej w okolicach Wizny[9] oraz w 2006 w Kotlinie Sandomierskiej[10].

Roślina objęta jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.

Kategorie zagrożenia:

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-08-04] (ang.).
  3. a b c The Plant List. [dostęp 2017-03-21].
  4. a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  6. Bateman, Richard M.; Hollingsworth, Peter M.; Preston, Jillian; Yi-Bo, Luo; Prodgeon, Alec M. & Chase, Mark W.. Molecular phylogenetics and evolution of Orchidinae and selected Habenariinae (Orchidaceae). „Bot. J. Linn. Soc.”. 142(1), s. 1–40, 2003. DOI: 10.1046/j.1095-8339.2003.00157.x. 
  7. Anacamptis coriophora na eMonocot [dostęp 2013-11-03].
  8. L. Bernacki Storczyk cuchnący. s. 486-487. W: Czerwona Księga Karpat Polskich, Kraków 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  9. Z. Głowacki, T. Grużeńska, W. Grużeński, J. Raczuk 2004. Nowe stanowisko Orchis coriophora (Orchidaceae) w dolinie Narwi pod Wizną (południowo-wschodnia Polska). Fragm. Flor. Geobot. Polonica 11 (2):287-292.
  10. Krawczyk R. 2008. Nowe stanowisko storczyka cuchnącego Orchis coriophora L, w Kotlinie Sandomierskiej. Chrońmy Przyr. Ojcz. 64 (3): 57-62.
  11. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  12. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  13. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!