Stefania Górska, znana jako Stefcia Górska właściwie Stefania Górska-Zadrozińska (ur. 6 stycznia1907[1] w Warszawie, zm. 3 sierpnia1986 w Warszawie) – polska aktorka, piosenkarka, tancerka i kompozytorka.
Życiorys
Młodość
W 1928 ukończyła Szkołę Umuzykalniania i Tańca Scenicznego Tacjanny i Stefana Wysockich w Warszawie. W tym samym roku zadebiutowała jako śpiewająca tancerka w teatrzyku Qui Pro Quo. Później śpiewała solo i w tercecie w wielu warszawskich kabaretach i teatrzykach rewiowych. W okresie dwudziestolecia międzywojennego występowała kolejno w:
Nagrywała również płyty dla Syreny Rekord. Komponowała piosenki (Niech nikt o tym nie wie), także do tekstów Juliana TuwimaDziewczynka z zapałkami, Głos z daleka, Nasza jest noc (rewia Maj za pasem, Qui pro quo, 1930) i Rozstanie.
Jej największymi przebojami były piosenki:
Bubliczki (muzyka G. Bogomazow, słowa Andrzej Włast)
Czy pani Marta jest grzechu warta (muzyka F. Raymond)
Dla ciebie zrobię wszystko
Gdy zobaczysz ciotkę mą (muzyka Rudolf Nelson, słowa Andrzej Włast)
Od 1948 roku związała się z warszawskim Teatrem Syrena. Brała również udział w koncertach estradowych. W 1974 wystąpiła z zespołem Hagaw na festiwalu Old Jazz Meeting.
Śmierć i pogrzeb
Zmarła 3 sierpnia 1986 i została pochowana wraz z mężem Wacławem Zadrozińskim na cmentarzu komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie (kw. W-XVII-3-6-10).
Ludwik Sempoliński: Wielcy artyści małych scen. Warszawa: Czytelnik, 1977. Brak numerów stron w książce
Syrena Record. Pierwsza polska wytwórnia fonograficzna = Poland’s first recording company: 1904-1939. ISBN 83-917189-0-5. Brak numerów stron w książce
Zbigniew Adrjański: Kalejdoskop estradowy. Leksykon polskiej rozrywki 1944-1989 : artyści, twórcy, osobistości. Warszawa: Bellona, 2002. ISBN 83-11-09191-9. Brak numerów stron w książce