21 września 1922 został mianowany nauczycielem w I Państwowego Gimnazjum im. ks. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie[6]. Uczył tam stale języka polskiego, poza tym także historii, był zawiadowcą biblioteki polskiej uczniów, opiekunem czytelni, kierownikiem i reżyserem komisji dramatycznej, opiekunem przysposobienia wojskowego[7][8][9][10][2]. Równolegle był przydzielony do pracy w rzeszowskim Prywatnym Gimnazjum Żeńskiego przy ul. Księcia Józefa, gdzie również był polonistą[11]; uczył tam od roku szkolnego 1925/1926 do 1930/1931[2]. Decyzją z 25 sierpnia 1925 został przeniesiony do Państwowego Gimnazjum w Brzozowie z dniem 1 września tego roku[12]. Mimo tego nadal pozostawał nauczycielem w rzeszowskim I Gimnazjum, ucząc języka polskiego oraz będąc zawiadowcą (kuratorem) czytelni, opiekunem polskiej czytelni uczniów, wykładowcą kółka dramatycznego[13][14]. Z dniem 1 września 1927 w dotychczasowym charakterze nauczyciela tymczasowego został przeniesiony na równorzędne stanowisko do Państwowego Gimnazjum w Nisku[15]. Wkrótce potem, decyzją z 18 września 1927 został przeniesiony do macierzystego II Państwowego Gimnazjum im. Stanisława Sobińskiego w Rzeszowie (profesorem był tam Jan Przyboś, ur. 1894)[16]. Od tego czasu uczył tam języka polskiego, poza tym też historii, psychologii, był zawiadowcą biblioteki uczniów, kierownikiem teatrzyku szkolnego[17][18][19][20]. Około 1928 uzyskał stopień doktora filozofii i od tego czasu pracował w charakterze nauczyciela stałego[21].
Upamiętnienie na grobowcu rodzinnym w Rzeszowie
Z dniem 1 września 1931 został przeniesiony do III Państwowego Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Stanisławowie[22]. Tam w charakterze profesora uczył języka polskiego[23]. Z dniem 1 września 1932 na własną prośbę został przeniesiony z powrotem do II Państwowego Gimnazjum im. Stanisława Sobińskiego w Rzeszowie[24] (w gronie nauczycielskim był tam nadal Jan Przyboś, a prócz niego też dr Adam Przyboś - wykładowca języka francuskiego)[25]. Uczył tam ponownie języka polskiego, był sekretarzem rady pedagogicznej, opiekunem samorządu szkolnego, czytelni, gazetki ściennej, teatrzyku szkolnego[26][27][28]. W II Gimnazjum rzeszowskim współtworzył też amatorski teatr „Reduta” (1925)[2]. Udzielał się też w sferze prasowej, będąc członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Ziemia Rzeszowska” do 1925 do 1928 oraz współpracownikiem pisma „Zew Rzeszowa” od 1934[2]. Rozporządzeniem z 24 grudnia 1932 został przeniesiony do I Państwowego Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Samborze, gdzie powierzono mu czynności kierownika[29][2]. W październiku 1937 ogłoszono mianowanie go dyrektorem tej szkoły[30], na którym pozostawał do 1939[2]. Uczył tam języka polskiego i języka łacińskiego oraz był opiekunem samorządu uczniowskiego[31].
Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej około 20 września 1939 został aresztowany przez Niemców w Samborze jako zakładnik[32][33]. Stamtąd został przewieziony do więzienia w Rawiczu[32]. W październiku 1939 przetransportowano do III Rzeszy, po czym był więziony w obozie Buchenwald, gdzie do 8 marca 1940 przebywał w małym obozie żyjąc w namiocie[32]. Potem trafił do Mauthausen[32][2]. W ramach tego obozu przebywał w kamieniołomu w Wienergraben[32]. Poniósł śmierć 15 maja 1940 w Mauthausen[32][34][2].
↑Przeglad Lekarski Oswiecim. [24 R.41 (1984) Seria II. Nr 1 1984. Dwudziesty czwarty zeszyt poświęcony zagadnieniom lekarskim okresu hitlerowskiej okupacji]. abebooks.com. [dostęp 2022-11-20].