Syn Jovana i Angeliny Stratimiroviciów; jego rodzina pochodziła z Hercegowiny. Przyszły duchowny rozpoczął naukę w Nowym Sadzie; w miejscowym gimnazjum ukończył dwie pierwsze klasy, poznając podstawy języka niemieckiego oraz łaciny. Następnie uczył się w Segedynie, gdzie nauczył się języka węgierskiego, ukończył zaś gimnazjum w Bacu. Studia wyższe w zakresie prawa i filozofii rozpoczął w Budzie, zakończył natomiast w Wiedniu[1].
15 maja 1786 został wybrany na biskupa budzińskiego; chirotonię biskupią przyjął miesiąc później[1].
Metropolita karłowicki
Cztery lata później, będąc najmłodszym biskupem serbskim działającym w Austrii, na soborze duchowieństwa i świeckich prawosławnych Serbów w tym kraju, odbywającym się w Temesvarze, został obrany na metropolitę karłowickiego. W Sremskich Karlovcach założył krótko po objęciu urzędu szkołę teologiczną, a następnie sieć szkół przygotowujących do przyjęcia święceń kapłańskich w mniejszych ośrodkach, zrezygnował natomiast z otwarcia seminarium generalnego obejmującego całą metropolitę karłowicką. Otworzył również świeckie gimnazja serbskie w Sremskich Karlovcach i w Nowym Sadzie[1].
Dbał o sytuację materialną serbskich duchownych, dążył również do tego, by każdy duchowny posiadał wykształcenie teologiczne. Starał się również przeciwdziałać staraniom władz austriackich, dążących do przejścia prawosławnych Serbów i Rumunów na katolicyzm[1].
Popierał serbski ruch niepodległościowy, był autorem memoriału skierowanego do cara, w którym prosił o pomoc w utworzeniu Księstwa Serbskiego, rządzonego przez prawosławnego monarchę. Równocześnie negatywnie odniósł się do działalności Vuka Karadžicia i Dositeja Obradovicia. Był przekonany, że idee oświeceniowe mogą jedynie zaszkodzić Serbskiemu Kościołowi Prawosławnemu[1].
Na urzędzie pozostawał do śmierci. Został pochowany w katedralnym soborze św. Mikołaja w Sremskich Karlovcach obok metropolity Pawła. Był najdłużej urzędującym ordynariuszem serbskiej metropolii karłowickiej[1].
Przypisy
↑ abcdefgBiskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvatesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, s. 469–471.
