Staw Don Juan (ang.Don Juan Pond) – jezioro słone położone w Dolinie Wrighta, jednej z Suchych Dolin McMurdo na Antarktydzie. Jest to jedno z najsilniej zasolonych jezior na Ziemi, które oprócz rzadkich sytuacji, nie zamarza nawet podczas antarktycznej zimy. Obliczenia teoretyczne wskazują, że mieszanina może zachować stan ciekły nawet w temperaturze −51 °C[1].
Historia i nazwa
Zdjęcie satelitarne
Jeziorko to zostało odkryte podczas wyprawy w 1961 roku[2]. Nazwa jeziora pochodzi od imion ppor. Donalda Roe’a i Johna Hickeya, którzy pilotowali śmigłowiec podczas pierwszych badań.
Zasolenie
Dane dotyczące jego zasolenia są rozbieżne, od 338[3] do 402‰[4] (wagowo). Wiąże się to zapewne z fluktuacjami zasolenia, wynikającymi ze zmian objętości i głębokości jeziorka z upływem czasu.
Pomimo wstępnych doniesień o znalezieniu w jeziorze życia w postaci mikroskopijnych grzybów, bakterii, niebiesko-zielonych alg i drożdży, późniejsze badania nie potwierdziły ich występowania. Mimo tego, w powietrzu nad jeziorem stwierdzono obecność podtlenku azotu, uznawanego za wskaźnik aktywności życiowej mikroorganizmów. Naukowcy stwierdzili, że powstał on w procesie nieorganicznym, w wyniku reakcji solanki ze skałą bazaltową[6].