Stare Sioło – dawna gmina wiejska w powiecie bóbreckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej (1934–1939). Siedzibą gminy było Stare Sioło.
Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Budków, Podmanasterz, Stare Sioło, Szołomyja i Wodniki[2].
Zniesiona w 1939 roku po okupacji ZSRR, gdzie nie funkjconowały gminy zbiorowe (vide rejon bóbrecki)[3].
Nie reaktywowana po zajęciu obszaru przez władze hitlerowskie na skutek wojny niemiecko-radzieckiej, a jej dawny obszar wszedł w skład gmin Chlebowice Wielkie, Dawidów i Podhorodyszcze w Landkreis Lemberg (dystrykt Galicja, Generalne Gubernatorstwo)[4]:
| Gmina
(II RP)
|
Powiat
(II RP)
|
Miejscowości / gromady
|
Rejon w ZSRR (1939–1941)
|
Gmina w Landkreis Lemberg
|
| Chlebowice Wlk.
|
bóbrecki
|
Chlebowice Wielkie, Hucisko, Łopuszna, Olchowiec, Suchodół, Wołoszczyzna
|
bóbrecki
|
Chlebowice Wielkie
|
| Stare Sioło
|
Budków i Podmanasterz
|
| Dawidów
|
lwowski
|
Dawidów, Krotoszyn, Pasieki Zubrzyckie i Zubrza
|
winnikowski
|
Dawidów
|
| Czyszki
|
Gańczary
|
| Stare Sioło
|
bóbrecki
|
Stare Sioło i Szołomyja
|
bóbrecki
|
| Podhorodyszcze
|
bóbrecki
|
Dźwinogród, Horodysławice, Hryniów, Kocurów, Mikołajów, Podhorodyszcze, Podjarków, Podsosnów, Romanów i Siedliska
|
bóbrecki
|
Podhorodyszcze
|
| Stare Sioło
|
Wodniki
|
Po II wojnie światowej gminy te włączono do Ukraińskiej SRR[5].
Przypisy
