Stanisław Czosnek

Stanisław Czosnek

Stanisław Czosnek (w randze generała brygady, 2017)
generał broni
Data i miejsce urodzenia	1963 Brzesko
Przebieg służby
Lata służby	od 1982
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	• WSOWZ, 5 BWOW, 5 psp • Ośrodek Szkolenia Piechoty Górskiej Sił Zbroj. we Francji • 5 pdow, AON, KOW, KPZ, 2 KZ, 1 BP, PKW, 11DP, DGRSZ, COL-DKL, SG WP
Stanowiska	• d-ca pl, d-ca kp • szef sztabu, d-ca bzmot • szef sztabu pdow • st. oficer OW, st. oficer KPZ • szef Oddz. Oper. 2 KZ • dowódca Brygady Pancernej • z-ca, d-ca Dywizji Pancernej • zastępca DGRSZ
Główne wojny i bitwy	ISAF Afganistan
Odznaczenia

Stanisław Czosnek (ur. 1963 w Brzesku) – generał broni Wojska Polskiego, były dowódca 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej, od 2020 zastępca Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. W latach 2021 - 2024 Dowódca Centrum Operacji Lądowych - Dowódca Komponentu Lądowego. Od 1 lipca 2024 Zastępca Szefa Sztabu Generalnego.

Przebieg służby wojskowej

W 1982 rozpoczął studia jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Promowany na podporucznika w 1986. Zawodową służbę wojskową zaczął w 5 Brygadzie Wojsk Obrony Wewnętrznej w Krakowie, gdzie był na stanowiskach dowódcy plutonu i dowódcy kompanii^[1].

W 1989 został skierowany do 5 pułku strzelców podhalańskich na stanowisko dowódcy kompanii, a następnie szefa sztabu batalionu piechoty zmotoryzowanej i dowódcy batalionu piechoty zmotoryzowanej. W 1992 został skierowany na kurs przeszkolenia piechoty górskiej w Ośrodku Szkolenia Piechoty Górskiej Sił Zbrojnych we Francji. W latach 1993–1994 pełnił obowiązki szefa sztabu w 5 pułku dowodzenia. W 1996 ukończył studia w Akademii Obrony Narodowej i objął stanowisko starszego oficera w Dowództwie Krakowskiego Okręgu Wojskowego. Od 1999 pełnił obowiązki starszego oficera wydziału w Korpusie Powietrzno-Zmechanizowanym. W 2001 został wyznaczony na stanowisku szefa Wydziału oraz szefa Oddziału Operacyjnego w 2 Korpusie Zmechanizowanym w Krakowie. Ukończył studia podyplomowe w zakresie wiedzy o bezpieczeństwie narodowym na Uniwersytecie Jagiellońskim^[1][2].

W 2007 został mianowany na stopień pułkownika^[1]. W latach 2011–2013 studiował na podyplomowych studiach polityki obronnej, na Narodowym Uniwersytecie Obrony w Pekinie. 11 marca 2013 objął dowodzenie 1 Brygadą Pancerną w Wesołej^[3]. W 2014 był w Afganistanie w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego, gdzie pełnił obowiązki zastępcy dowódcy – grupa zastępcy dowódcy regionu wschodniego ISAF. 28 lipca 2015 został awansowany na stopień generała brygady^[4], a 1 sierpnia 2015 mianowanie zostało mu wręczone przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego^[5]. 8 grudnia 2016 wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy dywizji – szefa sztabu 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu^[6].

15 lutego 2017 objął stanowisko dowódcy 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej^[7]. 1 marca 2018 awansowany na stopień generała dywizji. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”^[8][9]. 20 marca 2020 wyznaczony został na stanowisko zastępcy Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych^[1][2]. Od listopada 2021 r. do czerwca 2024 r. był Dowódcą Centrum Operacji Lądowych - Dowódcą Komponentu Lądowego. Od 1 lipca 2024 r. zajmuje stanowisko zastępcy szefa Sztabu Generalnego WP.

Awanse

• podporucznik – 1986^[2]

(...)

• pułkownik – 2007^[1]
• generał brygady – 28 lipca 2015^[1]
• generał dywizji – 1 marca 2018^[8]
• generał broni – 14 sierpnia 2024^[10]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę^[2]
• Gwiazda Afganistanu^[2]
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”^[2]
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”^[2]
• Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1984
• Odznaka pamiątkowa 1 Brygady Pancernej – 2013 ex officio
• Odznaka pamiątkowa 11 Dywizji Pancernej – 2017 ex officio
• Odznaka „Za opiekę nad zabytkami” – 2018^[11]
• Honorowy Medal Świętego Jerzego (przyznany przez United States Armor Association) – 2019^[12]
• Medal „Pro Bono Poloniae” – 2019^[13]
• Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” – 2019^[14]
• tytuł „Honorowy Podhalańczyk” – 2019^[15].

i inne.

Przypisy

1. Czarna Dywizja z nowym dowódcą. defence24.pl, 2017-02-21. [dostęp 2021-05-22].
2. Generał dywizji Stanisław Czosnek. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-05-22].
3. Nowy dowódca kościuszkowców. polska-zbrojna.pl, 2013-03-11. [dostęp 2021-05-22].
4. M.P. z 2015 r. poz. 792
5. Prezydent wręczył nominacje generalskie. defence24.pl, 2015-15-01. [dostęp 2021-05-22].
6. Nowy zastępca dowódcy Czarnej Dywizji stanowisko objął "z dużą dozą nieśmiałości". zielonagora.wyborcza.pl, 2016-12-19. [dostęp 2021-05-22].
7. Gałecki 2018 ↓, s. 42.
8. Prezydent wręczył nominacje generalskie. prezydent.pl, 2018-03-01. [dostęp 2021-05-22].
9. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 39.
10. M.P. z 2024 r. poz. 849
11. Pierwsza odsłona pancerniackiego święta. polska-zbrojna.pl, 2018-09-21. [dostęp 2021-05-22].
12. Spotkanie dowódców. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-05-22].
13. Holandia oddaje hołd gen. Maczkowi i jego żołnierzom. onet.pl, 2019-10-27. [dostęp 2021-05-22].
14. Jakuboszczak 2020 ↓, s. 61.
15. Podhalańczycy obchodzili swoje święto. rzeszow24.pl, 2019-05-25. [dostęp 2021-05-22].

Bibliografia

• dr Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2018. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2019, s. 39. ISSN 1734-2317.
• dr Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 61. ISSN 1734-2317.
• Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 42. ISSN 1734-2317.
• Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2015, 2018.

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa 11 Dywizji Pancernej
• Strona internetowa Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych