Stanisław Ferdynand Jugendfein (ur. 26 stycznia 1896 w Krośnie , zm. 1940 w ZSRR ) – polski inżynier mechanik , kapitan rezerwy łączności Wojska Polskiego , ofiara zbrodni katyńskiej .
Życiorys
Urodził się 26 stycznia 1896 w Krośnie[1] [2] [3] . Był synem Jana Kantego Jugendfeina (adwokat, polityk, burmistrz Krosna) i Klotyldy[3] . W 1913 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Szkole Realnej w Krośnie [1] [3] . Podjął studia techniczne na politechnice[1] [3] . Przed 1914 należał do Związku Strzeleckiego [3] .
Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich [3] . Służył w I baterii artylerii 2 pułku piechoty w składzie II Brygady [3] . W 1917 pełnił funkcję adiutanta płk. Władysława Sikorskiego [3] . Po usiłowaniu przejścia frontu przez legionistów podczas bitwy pod Rarańczą w połowie lutego 1918 został aresztowany i był internowany w obozach Huszt i Talaborfalva [3] . W legionach służył w stopniu podchorążego [3] .
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego w listopadzie 1918[3] . Uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej , w trakcie obrony Lwowa i w walkach na obszarze Małopolski Wschodniej[3] . W styczniu 1919 był chorążym w sztabie płk. Henryka Minkiewicza [3] . Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w walkach na Froncie Południowym [3] . Był wówczas dowódcą kompanii telegraficznej w Grupie Jazdy. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów rezerwowych łączności[4] [5] [6] . W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 3 pułku łączności w Grudziądzu[7] [8] . W 1934 był oficerem rezerwowym 5 batalionu telegraficznego w Krakowie i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Królewska Huta [9] [2] .
Ukończył studia na politechnice uzyskując tytuł inżyniera [3] mechanika . W maju 1935 został kierownikiem zakładów przetwórczych w Chorzowie w strukturze koncernu „Wspólnota Interesów” [10] . Przed 1937 był dyrektorem warsztatów „Wspólnoty Interesów” w Chorzowie[11] . Wraz ze zniesieniem nadzoru sądowego w spółkach koncernu „Wspólnoty Interesów” w styczniu 1937 w charakterze dyrektora wzgl. kierownika wydziału został mianowany jednym z prokurentów w strukturze tych spółek[12] [13] [14] [15] . W 1936 był zaangażowany przy działaniu Huty „Piłsudski” w Królewskiej Hucie [16] i huty „Zgoda” w Świętochłowicach -Zgodzie [17] . Należał do Polskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Województwa Śląskiego , był członkiem zarządu koła chorzowskiego, a od 1938 członkiem koła katowickiego[18] [19] [20] . Do 1939 był inżynierem w Katowicach , przypisany do ulicy Zamkowej 17[21] [22] .
Po wybuchu II wojny światowej 1939 uczestniczył w kampanii wrześniowej w stopniu kapitana w szeregach 5 batalionu telegraficznego[3] . W tym samym roku podjął pracę na Politechnice Lwowskiej [2] . Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i nastaniu okupacji sowieckiej został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD 9/10 października 1939[2] . Był osadzony w więzieniach Brygidki i na Zamarstynowie [2]
Prawdopodobnie na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD w Kijowie na obszarze okupowanym przez Sowietów [3] . Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/4-20 oznaczony numerem 3366, dosłownie określony jako Jugendfajn )[23] . Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie -Bykowni .
Tablica upamiętniająca na grobowcu rodzinnym
Upamiętnienie
Nazwisko Stanisława Jugendfeina znalazło się wśród zbiorowo upamiętnionych mieszkańców Krosna i okolic pomordowanych w ramach zbrodni katyńskiej, umieszczonych na tablicy pamiątkowej, odsłoniętej 17 września 2012 w bazylice kolegiackiej Świętej Trójcy w Krośnie [24] [25] .
Tablica z inskrypcją upamiętniającą Stanisława Jugendfeina została ustanowiona na nagrobku jego ojca na Starym Cmentarzu w Krośnie w 2014 w Stulecie Wymarszu ku Wolności .
Ordery i odznaczenia
Przypisy
↑ a b c Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Szkoły Realnej w Krośnie za rok szkolny 1913 . Krosno: Fundusz Naukowy, 1913, s. 57.
↑ a b c d e Maria Magdalena Blombergowa. Uczeni polscy rozstrzelani w Katyniu, Charkowie i Twerze . „Analecta ”. R. 9 Z. 2 (18), s. 58, 2000.
↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Stanisław Jugendfein . Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku . [dostęp 2016-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-04)].
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓ , s. 973.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓ , s. 891.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓ , s. 175.
↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓ , s. 137.
↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓ , s. 878.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓ , s. 699.
↑ Zmiana na stanowiskach w ciężkim przemyśle górnośląskim . „Gazeta Robotnicza ”, s. 5, Nr 145 z 1 czerwca 1935.
↑ Spis abonentów sieci telefonicznych Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Katowicach na 1937 r. . Warszawa: 1937, s. 85.
↑ Nowi prokurenci w „Wspólnocie Interesów” . „Gazeta Robotnicza ”, s. 6, Nr 4397 z 11 stycznia 1937.
↑ Mianowanie prokurentów „Wspólnoty Interesów” . „Siedem Groszy ”, s. 2, Nr 11 z 11 stycznia 1937.
↑ Zmiany w „Wspólnocie Interesów” . „Gazeta Robotnicza ”, s. 6, Nr 11 z 13 stycznia 1937.
↑ Z Górnego Śląska. Batalion dyrektorów na czele „Wspólnoty Interesów” . „Gazeta Robotnicza ”, s. 4, Nr 36 z 9 lutego 1937.
↑ Minister komunikacji w Katowicach . „Śląski Kurier Poranny ”, s. 5, Nr 72 z 13 marca 1936.
↑ Gwiazdka dla biednych w hucie „Zgoda” . „Śląski Kurier Poranny ”, s. 18, Nr 352 z 24 grudnia 1936.
↑ Sprawozdanie Polskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Województwa Śląskiego za rok 1936 . 1937, s. 38.
↑ Sprawozdanie Polskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Województwa Śląskiego za rok 1937 . 1938, s. 22, 35.
↑ Sprawozdanie Polskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Województwa Śląskiego za rok 1938 . 1939, s. 21, 25, 37.
↑ Spis abonentów sieci telefonicznych Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Katowicach na 1939 r. . Warszawa: 1939, s. 43.
↑ Książka telefoniczna . 1939, s. 181.
↑ Ukraińska Lista Katyńska . Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa , 1994. s. 36. [dostęp 2016-07-21].
↑ Ofiary Katynia: lista nazwisk zabitych krośnian . krosno24.pl, 2012-09-20. [dostęp 2016-07-21].
↑ Piotr Dymiński: Przypomniano krośnieńskie ofiary sowieckiej zbrodni . krosnocity.pl, 2012-09-23. [dostęp 2016-07-21].
Bibliografia