Staņislavs Lugailo
Станислав Люгайло
| Pełne imię i nazwisko
|
Станислав Антонович Люгайло
|
| Data i miejsce urodzenia
|
1 stycznia 1938
Suchumi, ZSRR
|
| Data i miejsce śmierci
|
11 kwietnia 2021
Charków
|
| Obywatelstwo
|
radzieckie (1938-1991)
ukraińskie (1991-2021)
|
| Pozycja
|
atakujący
|
| Kariera seniorska
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
| 1964
|
 ZSRR
|
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
| Odznaczenia
|
|
Staņislavs Lugailo[1] (ros. Станислав Антонович Люгайло[2], trb. Stanisław Antonowicz Lugajło; ur. 1 stycznia 1938 w Suchumi, zm. 11 kwietnia 2021 w Charkowie[3]) – radziecki i ukraiński siatkarz, reprezentant Związku Radzieckiego, złoty medalista igrzysk olimpijskich w 1964[4].
Życiorys
Był w składzie reprezentacji Związku Radzieckiego na igrzyskach olimpijskich w Tokio w 1964. Reprezentacja ZSRR zajęła 1. miejsce na tej imprezie, a Lugailo nie zagrał w ani jednym meczu. Był zawodnikiem ryskiego klubu Radiotechnik od 1964 do zakończenia kariery sportowej w 1970. Z tym zespołem w mistrzostwach ZSRR zajmował 2. miejsce w 1963, 1965 i 1966 oraz 3. miejsce w 1968 i 1969[1][5].
Na początku lat 70. XX wieku przeprowadził się do Ukraińskiej SRR, gdzie pracował jako trener[1] z donieckimi zespołami Dynamo (mężczyźni) i Spartak (kobiety). W latach 1991–1996 pracował na Filipinach, gdzie był trenerem m.in. reprezentacji żeńskiej i męskiej tego kraju. Po powrocie do Doniecka pełnił funkcję trenera w klubie Medika SzWSM (obecnie Donnuet SzWSM). Przez wiele lat mieszkał w Doniecku[5]. W 2014 przeniósł się do Charkowa, gdzie do śmierci pracował w Wyższej Szkole Kultury Fizycznej i Sportu, a także pomagał trenować żeńską drużynę siatkarską obwodu charkowskiego[3].
W 1970 ukończył Łotewski Państwowy Instytut Kultury Fizycznej. Za osiągnięcia sportowe został w 1990 wyróżniony tytułem Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR[5]. Pomimo iż urodził się na terenie dzisiejszej Gruzji a większość życia spędził na ziemiach ukraińskich to Łotewski Komitet Olimpijski zalicza go do kanonu sportowców narodowości łotewskiej[1].
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
