Stała Rydberga (oznaczana przez ) – stała fizyczna, występująca we wzorze Rydberga i innych wzorach opisujących promieniowanie elektromagnetyczne atomów (serie widmowe atomów) wynikające z poziomów energetycznych.
Wartość liczbową występującą we wzorze Balmera wyznaczył na podstawie danych spektroskopowych J.R. Rydberg w 1889, a N.H. Bohr w 1913 określił wzór wiążący ją z wartościami ogólniejszych stałych na podstawie własnej teorii zwanej obecnie modelem atomu Bohra.
Warianty
Stała Rydberga w układzie SI dla nieruchomego jądra o nieskończonej masie jest równa[1]:
gdzie:
- – masa spoczynkowa elektronu,
- – ładunek elektronu,
- – prędkość światła w próżni,
- – zredukowana stała Plancka,
- – przenikalność elektryczna próżni.
Dla skończonych mas jądra stała Rydberga (dla danego nuklidu o masie jądra ) równa jest Przykładowo dla atomu wodoru wynosi[2]:
Zobacz też
Przypisy