Sinodelphys – wymarły rodzaj ssaka, żyjący ok. 125 mln lat temu na terenie Chin. Pierwotnie uznany za przedstawiciela kladu Boreosphenida bliżej spokrewnionego ze ssakami niższymi (Metatheria) niż ze ssakami wyższymi (Eutheria)[1]; badania Bi i współpracowników (2018) wskazują jednak na jego przynależność do Eutheria[2]. Sinodelphys ważył ok. 30 g, jego długość wynosiła ok. 15 cm. Prowadził nadrzewny tryb życia, co wywnioskować można na podstawie budowy jego kości stopy. Prawdopodobnie żywił się owadami i innymi bezkręgowcami. Skamieniałości tegoż ssaka zostały odkryte w 2003 w skałach formacji Yixian w chińskiej prowincji Liaoning przez zespół Zhe-Xi Luo oraz Johna Wible'a.
Przypisy
- ↑ Zhe-Xi Luo, Qiang Ji, John R. Wible i Chong-Xi Yuan. An Early Cretaceous tribosphenic mammal and metatherian evolution. „Science”. 302 (5652), s. 1933–1940, 2003. DOI: 10.1126/science.1090718. PMID: 14671295. (ang.).
- ↑ BiB. Shundong BiB. i inni, An Early Cretaceous eutherian and the placental–marsupial dichotomy, „Nature”, 7710, 558, 2018, s. 390–395, DOI: 10.1038/s41586-018-0210-3, PMID: 29899454 (ang.).
Zobacz też
- Eomaia - najstarszy znany łożyskowiec.
Identyfikatory zewnętrzne (takson kopalny):