Siergiej Mironow (funkcjonariusz)

Siergiej Mironow

Сергей Наумович Миронов

Data i miejsce urodzenia	11 grudnia^?/23 grudnia 1894 Kijów, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	22 lutego 1940 Moskwa, RFSRR, ZSRR
Przebieg służby
Formacja	Armia Imperium Rosyjskiego Armia Czerwona Czeka NKWD
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wielki terror
Odznaczenia

Siergiej Naumowicz Mironow (Miron Iosifowicz Korol, ros. Сергей Наумович Миронов, ur. 11 grudnia^?/23 grudnia 1894 w Kijowie, zm. 22 lutego 1940 w Moskwie) – wysoko postawiony czekista, od grudnia 1936 naczelnik Zarządu NKWD Kraju Zachodniosyberyjskiego, od sierpnia 1937 pełnomocny przedstawiciel ZSRR w Mongolii.

Życiorys

Urodził się w Kijowie, w rodzinie żydowskiej. Jego rodzina przez pokolenia mieszkała w dzielnicy Szulawka. Dopiero dziadkowie Mironowa podnieśli status materialny rodziny. Jego babka Chaja prowadziła mleczarnię, co pozwoliło przenieść się rodzinie do lepszej dzielnicy. Dzięki zabiegom babki Siergiej i jego siostra Fienia zyskali dostęp do edukacji, uczęszczając do jednego z najlepszych gimnazjów w Kijowie. Mimo wymierzonych w Żydów limitów przyjęć na uczelnie wyższe, Mironow znalazł się na liście studentów Instytutu Handlowego^[1].

Kariera w armii

W 1915 roku Mironow został powołany do służby wojskowej w armii rosyjskiej. Szybko piął się po szczeblach kariery i w 1917 był już porucznikiem.

Po zakończeniu rewolucji Mironow opuścił szeregi armii, by ponownie zaciągnąć się już do Armii Czerwonej. Następnie walczył pod komendą Budionnego. W 1925 roku wstąpił do WKP(b), a jego kariera jeszcze przyspieszyła. W latach 1933–1934 pełnił funkcję naczelnika OGPU w Dniepropietrowsku, by później awansować na szefa tamtejszej NKWD.

W 1936 roku wykorzystał swoje stanowisko aby uzyskać rozwód z pierwszą żoną Gustą i rozwieść swoją kochankę Agnessę Iwanownę Argiropulo z jej ówczesnym mężem Zarnickim. Podległy Mironowowi urzędnik przeprowadził dwa rozwody i udzielił ślubu cywilnego w ciągu pół godziny. Wesele w niedługim czasie zorganizował ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ukrainy Wsewołod Bałyćkyj (pełnił funkcję od 1934 roku)^{[potrzebny przypis]}.

28 grudnia 1936 roku Mironow objął stanowisko szefa NKWD w Zachodniej Syberii. Od roku 1937 przez rok pełnił funkcję ambasadora ZSRR w Mongolii^{[potrzebny przypis]}.

Aresztowanie i śmierć

Został aresztowany 6 stycznia 1939 roku przez NKWD i początkowo był przetrzymywany na Łubiance. Rozstrzelano go 22 lutego 1940 roku.

Odznaczenia

• Order Lenina (2 lipca 1937)
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie – 12 lutego 1926 i 1930)
• Odznaka „Honorowy Funkcjonariusz Czeki/OGPU”

Przypisy

1. Mira Jakowienko: Żona enkawudzisty. Kraków: Znak Horyzont, 2014. Brak numerów stron w książce

Bibliografia

• Mira Jakowienko, Żona enkawudzisty, Kraków 2014.
• Nikita Pietrow, Konstantyn W. Skorkin, Kto rukowodił NKWD. 1934-1941, Moskwa 1999.

Linki zewnętrzne

• http://www.knowbysight.info/MMM/03697.asp (ros.)
• http://www.hrono.ru/biograf/bio_m/mironov_sn.html (ros.)