Zespół został utworzony w drugiej połowie 1983 w Puławach działając początkowo pod nazwą Trafo. Jego założycielami byli: gitarzysta/autor tekstów Tomasz „Dzwon” Adamski, wokalista Tomasz „Budzy” Budzyński, basista Jerzy „Sex” Janeczek i perkusista Ireneusz „Borys” Czerniak. W listopadzie muzycy wzięli udział w „VIII Ogólnopolskim Młodzieżowym Przeglądzie Piosenki Puławy”[2].
Pierwszy występ Siekiery, który miał odbyć się w grudniu w lubelskim Domu Kultury „Kolejarz”[1] (u boku Kultu, Dezertera i Abaddona[3]) nie doszedł do skutku z powodu niestawienia się na miejscu perkusisty „Borysa”. Pozostali muzycy, którzy przybyli na koncert do Lublina wywołali duże wrażenie swoim wizerunkiem zewnętrznym – przede wszystkim na Kaziku Staszewskim (Kult), który polecił ich Grzegorzowi Brzozowiczowi – ówczesnemu organizatorowi koncertów w studenckim klubie „Remont” w Warszawie. Zaproszenie puławian przez Brzozowicza do Warszawy na występ w ramach cyklu „Rock Front – Inna Generacja”, skłoniło ich – grających dotychczas tylko covery zespołów Discharge, Exploited czy UK Subs – do stworzenia własnego repertuaru[2].
1984
Na początku 1984 Tomasz Adamski wymyślił pod względem muzycznym i tekstowym nowy materiał. W międzyczasie grupę opuścili Janeczek i Czerniak, na miejsce których dołączyli: basista Dariusz „Malina” Malinowski, perkusista Krzysztof „Koben” Grela oraz gitarzysta Piotr Szewczyk (ex – Siły Szybkiego Reagowania). W pięcioosobowym składzie Siekiera zagrała 6 kwietnia na „Rock Front” swój debiutancki koncert[4] (z TZN Xenna), który rozsławił zespół w środowiskach punkowych na cały kraj[2].
Latem zespół zakwalifikował się do Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie na którym wystąpił dwukrotnie (już bez Szewczyka – w czteroosobowym składzie[1]): w konkursie (1 sierpnia) i w finale przed dwudziestotysięczną publicznością (4 sierpnia), stając się jednym z laureatów (razem z Prowokacją i Moskwą[3]) – zdobywając nagrodę w postaci wzmacniacza firmy Labsound[1]. Fragment występu został uwieczniony na taśmie filmowej przez Andrzeja Królaka (autora krótkometrażowego filmu Jarocin '84)[2]. Udział zespołu w festiwalu stał się sensacją – zdjęcia członków zespołu pojawiły się na okładkach pism m.in. „Non Stop” i „Sztandar Młodych”. Większość dziennikarzy pisała przychylne muzykom opinie, ale zdarzały się też wyjątki (np. zmanipulowany przez autorkę wywiad z Tomaszem Adamskim w „Polityce”). Informacje o zespole zamieściła również gazeta „News of the World” w Australii[2].
Prawdopodobnie we wrześniu w sali widowiskowej puławskiego „Domu Chemika” zespół zarejestrował szesnaście utworów na magnetofonie szpulowym w celach prezentacyjnych (nagrany materiał był później wydawany bez zgody członków zespołu na kasetach magnetofonowych jako Demo Summer '84)[2].
Jesienią Budzyński i Adamski w studiu nagraniowym Tonpressu dokonali korekty dwóch utworów: „Fala” i „Idzie wojna” nagranych latem w Jarocinie[2], które zostały wydane rok później przez Polton na kompilacji różnych wykonawców Fala[4].
21 października muzycy ponownie wystąpili w Warszawie, w studenckim klubie „Stodoła”, poprzedzając amerykańską grupę Youth Brigade[4]. Po tym występie Siekierę opuścili: Tomasz Budzyński (na tle nieporozumień z Adamskim[3]), który wkrótce razem z Robertem Brylewskim utworzył zespół Armia oraz Krzysztof Grela (został zamordowany w Puławach pod koniec stycznia 1992[5][4]).
Po odejściu Budzyńskiego i Greli w składzie pojawił się perkusista Zbigniew Musiński, a Dariusz Malinowski, który dotychczas grał na gitarze basowej przejął dodatkowo rolę głównego wokalisty. Adamski (kompozytor całego repertuaru Siekiery) zrezygnował z ortodoksyjnego punkrockowego grania, na rzecz muzyki (rozszerzonej później o instrumenty klawiszowe) przybliżonej stylistycznie do nowej fali[6].
1985
Drugi skład zespołu. Od lewej: Zbigniew Musiński, Paweł Młynarczyk, Tomasz Adamski, Dariusz Malinowski.
W lutym 1985 grupa jako trio nagrała w „Domu Chemika” osiem nowych utworów, które później zostały poddane korekcie dźwiękowej dokonanej przez Jerzego Janiszewskiego w studiu „System” w Lublinie[6]. Dwa spośród nich: „Jest bezpiecznie” i „Ja stoję, ja tańczę, ja walczę” zostały wykorzystane w filmie …jestem przeciw (1985, reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki)[4]. Aby wzbogacić brzmienie, w marcu zaproszono do współpracy grającego na instrumentach klawiszowych Pawła Młynarczyka[7], który wcześniej udzielał się w grupie Zoo[6].
Na przełomie maja i czerwca muzycy (już jako kwartet) przystąpili w studiu Tonpressu do nagrań czterech utworów: „Misiowie puszyści”, Jest bezpiecznie”, „To słowa” i „Serce”[6] – z których dwa pierwsze zostały wydane na singlu „Jest bezpiecznie / Misiowie puszyści”[4]. W czerwcu wystąpili na festiwalu w Opolu zdobywając tam nagrodę w postaci nagrania płyty dla Tonpressu[1]. Do piosenki „Misiowie puszyści” powstał teledysk w reżyserii Huberta Taczanowskiego i Teda Ciesielskiego, który został wyświetlony tylko raz w programie Przeboje Dwójki, a następnie został zdjęty przez cenzurę[6].
16 sierpnia podczas festiwalu w Jarocinie koncert Siekiery został nagle przerwany z niewiadomych przyczyn przez organizatora (muzycy zagrali tylko cztery utwory)[6].
W październiku grupa wzięła udział w kolejnej edycji festiwalu „Róbrege”. Na początku grudnia (ponownie w tonpressowskim studiu) rozpoczęły się trwające około dwóch tygodni nagrania utworów na debiutancki album[6].
1986
W 1986 na wydanej przez Tonpress kompilacji różnych wykonawców Jak punk to punk ukazały się dwa utwory Siekiery: „Ja stoję, ja tańczę, ja walczę” oraz „Ludzie wschodu”[4]. W sierpniu Tomasz Adamski wystąpił w brytyjskim filmie Moja krew, twoja krew (dokumentującym polską scenę muzyczną połowy lat 80.) wykonując utwór „Ludzie wschodu”[7].
Pod koniec roku ukazał się album Nowa Aleksandria zawierający dziesięć kompozycji[6].
W tym samym okresie, z nowym gitarzystą – Wiesławem Borsewiczem[4] (Adamski przejął rolę wokalisty[6][4]) Siekiera zagrała zorganizowaną przez „Estradę Lubelską” (promującą album[7]) mini-trasę koncertową razem z zespołem Variété[6][1].
6 grudnia w Warszawie odbył się ostatni występ zespołu[6].
1987
W marcu 1987 w wyniku odmiennych zapatrywań na przyszłość drogi członków zespołu rozeszły się[6].
2008
W styczniu 2008 roku ukazały się dwie płyty dokumentujące pierwszy okres działalności zespołu (w składzie z wokalistą Tomaszem Budzyńskim i perkusistą Krzysztofem Grelą[2]). Pierwsza z nich: Na wszystkich frontach świata zawiera szesnaście utworów demo nagranych w puławskim „Domu Chemika” oraz czternaście utworów pochodzących z koncertów (Jarocin i Wrocław)[2]. Druga: 1984 – to zapis jednej z ostatnich prób zespołu przed zmianami personalnymi i repertuarowymi (wydana została wyłącznie na płycie winylowej)[2].
2011
12 grudnia 2011 został wydany album Ballady na koniec świata zawierający premierowe utwory, nagrane przez Tomasza Adamskiego wraz z muzykami sesyjnymi (w jednym z utworów pojawia się gościnnie Paweł Młynarczyk)[8][2].
2012
W 2012 wytwórnia MTJ dokonała dwupłytowej reedycji albumu Nowa Aleksandria. Wydanie oryginalne zostało poszerzone o nagrania z singla, odrzutu z jego sesji nagraniowej („Serce”) oraz z prób i koncertów[6].
