Był jednym z grupy basenów w obrębie doków londyńskich i stanowił wschodni kraniec tego kompleksu (inne to m.in. nieistniejące już Western Dock i Wapping Basin i zachowany St. Katharine Docks). Od wschodu przylegał doń targ rybny Shadwell (obecnie King Edward Memorial Park). Western Docks zostały otwarte w 1805 i specjalizowały się w przeładunku win, brandy, tytoniu i ryżu. System rozwijał się w ciągu następnych kilku dziesięcioleci i rozszerzał na wschód, a Shadwell Basin i wschodnie wejście z Tamizy było wschodnim zakończeniem kompleksu doków Wapping & Limehouse[3].
Teren, na którym zbudowano Shadwell Basin, był pierwotnie siedzibą przedsiębiorstwa Shadwell Waterworks Company, które rozpoczęło działalność w 1669, aby zapewnić zaopatrzenie w wodę na wschód od Tower of London. Wkrótce po otwarciu Western Docks, Shadwell Waterworks Company została zakupiona przez London Dock Company. Doki londyńskie zamknięto w 1969. W ciągu następnych dziesięcioleci większość z nich została zasypana. Shadwell Basin jest główną ich częścią, która dochowała się do obecnych czasów[3].
Przy basenie znajdował się Prospect of Whitby, który według podań może być najstarszym londyńskim pubem nad rzeką, pochodzącym z około 1520. Pierwotnie pub nosił nazwę The Pelican, a aleja i schody prowadzące do rzeki znajdowały się z boku pubu (nadal noszą one nazwę Schody Pelikana). Pub był również nazywany Diabelską Tawerną ze względu na swoją reputację (na schodach mieli się gromadzić przemytnicy i złodzieje). Nazwa została zmieniona na Prospect of Whitby pod koniec XVIII lub na początku XIX wieku[3].
Z Tamizą basen połączony jest jednym kanałem, choć pierwotnie były to dwa kanały – pozostałością drugiego jest zatoka na południowym wschodzie, tworząca cypel Brussels Wharf. Od zachodu z Shadwell Basin wybiega ślepy kanał łączący się z Hermitage Basin, nie mającym połączenia z Tamizą[2].
