Seweryn Rudolf Böhm urodził się 31 marca 1833 w Sanoku[1][2][3]. Był synem Ignacego (kancelista cyrkularny w Sanoku, zm. 1848 w wieku 62 lat) i Tekli z domu Michlik[1][4]. Miał rodzeństwo: Edmunda Rufina (ur. 1829)[5], Malwinę Izydorę (ur. 1831)[6], Karola Ernesta (ur. 1835)[7], Laurę Augustynę (1836-1919)[8][9], Zygmunta Alojzego (ur. 1838)[10], Franciszka (1839-1912, powstaniec styczniowy, urzędnik)[11][12], Ferdynanda (zm. 1843)[13] oraz przyrodniego brata Konstantego Walentego (ur. 1825, z wcześniejszego małżeństwa ojca z Marią)[14]. Wraz z rodziną mieszkał w Sanoku pod numerem konskrypcyjnym 101[1][10][6][5][7][4].
Od 1872 w charakterze adiunkta był szefem kancelarii Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie[2]. Na początku lat 90. był tam kasjerem[21]. W 1894 został członkiem i sekretarzem TPSP[2]. Po 38 latach pracy tamże w maju 1910 przeszedł w stan spoczynku[22][2]. Został wówczas wybrany II wiceprezesem TPSP, a w pierwszej połowie marca 1913 ustąpił z tego stanowiska w zarządzie[2]. Przez wiele lat swojej działalności w Towarzystwie z poświęceniem oddawał się pracy rzecz tegoż[23]. Przyczynił się m.in. do przenosin siedziby z Pałacu Biskupiego do Sukiennic, a finalnie do własnego gmachu (Pałac Sztuki) przy Placu Szczepańskim[23]. Uchodził doskonałego organizatora, znawcę w dziedzinie malarstwa i rzeźbiarstwa oraz człowieka zasłużonego dla sztuki[22][2].
Był żonaty z Teresą z domu Jezierską (1836-1892)[9][21][25]. Zmarł 24 sierpnia 1921 w Krakowie[23][26][3]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3][23]. W tym miejscu został m.in. pochowany jego brat Franciszek żyjący pod nazwiskiem Bem[27][28].
.jpg)
a.jpg)
