Sergiusz Paweł

Sergiusz Paweł

Σέργιος Παύλος

Zawód, zajęcie	prokonsul na Cyprze

Sergiusz Paweł – namiestnik Cypru jako prokonsul czasie pierwszej podróży misyjnej Pawła z Tarsu.

Według Nowego Testamentu, (Dz 13, 4-12) apostoł Paweł (wtedy jeszcze nazywany imieniem Szaweł) przybył razem z Barnabą na Cypr z Seleucji, portu Antiochii u ujścia Orontesu. W Pafos na zachodzie wyspy spotkali Bar-Jezusa, żydowskiego maga z otoczenia Sergiusza Pawła. Prokonsul, który jest określany jako „człowiek roztropny” (Dz 13, 7), wezwał Barnabę i Pawła, by posłuchać ich nauk. Po tym jak Bar-Jezus stracił na jakiś czas wzrok po zapowiedzi Pawła, Sergiusz Paweł uwierzył w nauki głoszone przez Pawła i Barnabę^[1].

Prokonsul Cypru mógł zostać mianowany przez senat, ponieważ Cypr od 22 p.n.e. był prowincją senatorską. Spotkanie Sergiusza Pawła z apostołem Pawłem datowane jest na ok. 45 n.e.^[2][3] Identyfikacja Sergiusza Pawła jest przedmiotem wieloletnich dyskusji bez jednoznacznych rozstrzygnięć. Odnaleziono trzy inskrypcje, które są rozważane w ustaleniu kiedy miało miejsce spotkanie i o którego Sergiusza Pawła chodzi w relacji z Dziejów Apostolskich. Jedna inskrypcja z Soloi na północnym wybrzeżu Cypru podaje: gdy prokonsulem był Paweł^[4] pochodzi z czasów Klaudiusza. Na podstawie innej inskrypcji znalezionej w Rzymie bywa on identyfikowany z Lucjuszem Sergiuszem Paullusem, który za czasów Klaudiusza był jednym z pięciu kuratorów brzegów Tybru (curator riparum et alvei Tiberis) około 42-47 n.e.^[5] Inną bardziej prawdopodobną identyfikacją jest utożsamienie z Kwintusem Sergiuszem Paullusem, prokonsulem Cypru przez rok ok. 37-53 n.e., w oparciu o inskrypcję z Kitrei^[6][7].

Przypisy

1. Dzieje Apostolskie 13, 12: Wtedy prokonsul widząc, co się stało, uwierzył, zdumiony nauką Pańską Biblia Tysiąclecia 1980 ↓, s. 1256.
2. Życie i działalność św. Pawła [w:] Biblia Tysiąclecia 1980 ↓, s. 1273.
3. Kapera 2010 ↓, s. 326 Autor, idąc za propozycją D. A. Campbella, uzasadnia datowanie spotkania na 37 n.e. na podstawie interpretacji inskrypcji IGRR III, 935 jako odnoszącej się do czasów cesarza Tyberiusza.
4. IGRR 1906 ↓, III, s. 930 Linia 9: ΕΠΙ ΠΑΥΛΟΥ [ΑΝΘΥ]ΠΑΤΟΥ
5. CIL VI, 31545 = ILS 5926. Reprodukcja inskrypcji na stronie Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften. [dostęp 2014-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
6. IGRR 1906 ↓, III, s. 935 Linie 9-11: ... ΚΛΑΥΔ]ΙΟΥ KAIΣAROΣ ΣEBAΣTOY KAI / [ – ΕΠΙ K]OINTOY ΣEPΓ / [IOY ΠAYΛOY ΑΝΘΥΠΑΤΟΥ –]
7. Kapera 2010 ↓, s. 319-329.

Bibliografia

• Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Poznań: Wydawnictwo Pallottinum, 1980.
• Zdzisław J. Kapera: Can We Identify the anthypathos Sergius Paulus (Acts 13,7)?. W: Hortus historiae. Księga pamiątkowa ku czci profesora Józefa Wolskiego w setną rocznicę urodzin. Pod redakcją Edwarda Dąbrowy, Marii Dzielskiej, Macieja Salamona, Sławomira Sprawskiego. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica”, 2010. ISBN 978-83-62261-01-7.
• Inscriptiones graecae ad res romanas pertinentes. René Cagnat. T. III. Paryż: E. Leroux, 1906. (łac.). Tekst tomu III na stronie archive.org [zarchiwizowane] . Brak numerów stron w książce