Ukończył gimnazjum, studiował w konserwatorium grę na fortepianie i skrzypcach, a na początku rewolucji zaczął uczęszczać do państwowej szkoły baletowej, gdzie uczył się tańca u Niżyńskiej.
W 1923 przyłączył się do zespołu Diagilewa, zjawiając się jako „piąte koło u wozu” z grupą czterech chłopców, po których posłał Diagilew. Wkrótce pod kierunkiem mistrza Cecchettiego poczynił ogromne postępy i po dwóch latach został pierwszym tancerzem zespołu.
W 1929 roku przedstawił swoją pierwszą pracę choreograficzną – nową wersję „Lisa”Strawinskiego. W 1930 roku zaangażował się do Opery paryskiej jako pierwszy tancerz i choreograf, stając się w dwa lata później profesorem. Z krótką przerwą w latach 1944–1946, kierował zespołem baletowym Opery dla którego opracował około 45 baletów, przywracając mu w ten sposób zainteresowanie szerokiej publiczności i wychowując wielu świetnych tancerzy. W ten sposób wskrzesił wielkie tradycje baletu francuskiego.
