Przed przybyciem konkwistadorów ziemie te zamieszkiwane były przez plemiona: Tobas, Timbúes, Mocovíes, Pilagás, Guaycurúes i Guaraníes. Wiodły one koczowniczy tryb życia, żyły z polowania, rybołówstwa i zbioru owoców.
Pierwsze europejskie osadnictwo miało miejsce w 1527 roku, u zbiegu rzek Paraná i Carcarañá, kiedy Sebastián Gaboto podążając na północ, ufundował fort nazwany Sancti Spiritus. Fort ten jednak został 2 lata później zniszczony przez tubylców.
W 1573 Juan de Garay założył miasto Santa Fe w pobliżu obecnego miasta Cayastá, przeniesione w 1651, a następnie w 1660 roku do swojej obecnej lokalizacji.
Po organizacji państwa, prowincja weszła w erę pokoju i dobrobytu; od 1872 założono linie kolejowe, linie telegraficzne, a w 1889 został założony uniwersytet – Universidad de Santa Fe.
Polityczna hegemonia konserwatystów została przełamana przez nowe idee przywiezione przez europejskich imigrantów. Powołano partie: Unión Cívica Radical (UCR) i Partido Demócrata Progresista (PDP), oraz utworzono Federación Agraria Argentina („Argentyńską Federację Agrarną”).
Po wyborach z 1912 roku Roque Sáenz Peńa stał się członkiem rządu, aż do 1930. W 1919 został założony Universidad Nacional del Litoral.
Znaczenie prowincji wzrosło, jako ważnego producenta rolniczego, a Rosario stało się jednym z najważniejszych portów Argentyny.
Geografia
Większa część prowincji składa się z zielonej równiny, część z wilgotnej Pampy, graniczącej na północy z Gran Chaco. Na zachodzie znajdują się niskie sierry. Na północy panują wyższe temperatury ze średnią roczną ok. 21 °C, opady atmosferyczne do 1100 mm na wschodzie, zmniejszając na zachód, gdzie jest charakterystyczna pora sucha podczas zimy. Na południu temperatury są niższe, a opady nieco mniejsze.
Główna rzeka to Parana wpadająca do Zatoki La Plata. W 2003 na północy i w centrum miała miejsce katastrofalna powódź, powodując poważne straty w gospodarce prowincji.
Gospodarka
Santa Fe jest jedną z najważniejszych prowincji w kraju. Dwadzieścia jeden procent ziem uprawnych Argentyny leży w Santa Fe. Uprawia się tu soję (główny krajowy producent), słonecznik, kukurydzę, pszenicę i ryż. W mniejszej skali truskawki, miód (300 tys. uli) i bawełnę. Pozyskuje się też drewno.
Podział administracyjny
Prowincja jest podzielona na 19 departamentów (hiszp. departamentos), które z kolei dzielą się na okręgi, miejskie lub wiejskie (te pierwsze liczą powyżej 10 000 mieszkańców).
Inforama. santa-fe.gov.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-11-18)]. [martwy link] – Mapy i informacje o departamentach i władzach samorządowych miasta w Santa Fe.