Samogłoska tylna

Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.

W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA przewidziano odrębne symbole dla 9 samogłosek tylnych:

• samogłoska przymknięta tylna niezaokrąglona [ɯ]
• samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona [u]
• samogłoska prawie przymknięta tylna scentralizowana zaokrąglona [ʊ]
  • Choć niezaokrąglony odpowiednik tej samogłoski nie posiada odrębnego symbolu, można go transkrybować jako przesuniętą ku szwie samogłoskę przymkniętą tylną niezaokrągloną [ɯ̽].
• samogłoska półprzymknięta tylna niezaokrąglona [ɤ]
• samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona [o]
• samogłoska półotwarta tylna niezaokrąglona [ʌ]
• samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona [ɔ]
• samogłoska otwarta tylna niezaokrąglona [ɑ]
• samogłoska otwarta tylna zaokrąglona [ɒ]

Handbook of the International Phonetic Association definiuje samogłoskę [ʊ] jako przesunięty ku szwie odpowiednik samogłoski kardynalnej [u]^[1], więc można ją alternatywnie zapisać [u̽].

Przypisy

1. IPA 1999 ↓, s. 13.

Bibliografia

• samogłoska tylna - Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2016-02-27].
• International Phonetic Association: Handbook of the International Phonetic Association. Cambridge: Cambridge University Press, 1999. ISBN 978-0-521-65236-0. (ang.).

Encyklopedie internetowe (samogłoska):

• Britannica: topic/back-vowel