Sabrina Casanova
| doktor habilitowany nauk fizycznych
|
| Alma Mater
|
Uniwersytet Rzymski „La Sapienza” (1997)
|
| Doktorat
|
2001 – fizyka
Uniwersytet w Pawii (Włochy)
Bergische Universität Wuppertal (Niemcy)
|
| Habilitacja
|
2016 – fizyka
Instytut Fizyki Jądrowej PAN
|
| profesor nadzwyczajny
|
| Instytut
|
Instytut Fizyki Jądrowej PAN
|
| Okres zatrudn.
|
od 2013
|
Sabrina Casanova – włoska fizyk, doktor habilitowany nauk fizycznych. Profesor nadzwyczajny w krakowskim Instytucie Fizyki Jądrowej PAN[1].
Życiorys zawodowy
Dyplom magistra fizyki uzyskała na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza” w 1997 (praca magisterska: On the geometrization of spinorial fields)[2][3]. Doktorat z fizyki otrzymała w 2001 na podstawie pracy Analysis of non-forward quark-quark collerator, przygotowanej na Uniwersytecie w Pawii oraz na Uniwersytecie w Wuppertalu (niem. Bergische Universität Wuppertal)[2][3]. Staże naukowe odbywała kolejno w: Max Planck Institute for Radio Astronomy w Bonn (2001-2003), Los Alamos National Laboratory (2004-2006), Max Planck Institute for Nuclear Physics w Heidelbergu (2006-2010 oraz 2012-2013), Uniwersytecie w Bochum (Ruhr-Universität Bochum, 2010-2011) oraz w Université de Paris VII (2011-2012)[2]. Od 2013 jest pracownikiem krakowskiego Instytutu Fizyki Jądrowej PAN[2][3].
Habilitowała się w 2016 na podstawie oceny dorobku naukowego i cyklu publikacji pt. Emisja promieniowania gamma z obłoków molekularnych - pochodzenie i transport promieniowania kosmicznego w Galaktyce[1][2].
Swoje prace publikowała w takich czasopismach jak m.in. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”, „Astronomy & Astrophysics”, „Astrophysical Journal” oraz „Physical Review D”[4][5][6].
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
