Słuchaj pieśni wiatru (jap. 風の歌を聴け Kaze no uta o kike) – pierwsza powieść japońskiego pisarza Harukiego Murakamiego[1].
Powieść została wydana w Japonii w lipcu 1979 roku. W Polsce ukazała się w maju 2014 roku nakładem Wydawnictwa Muza S.A.
Powieść została wyróżniona literacką nagrodą magazynu Gunzō (ang. Gunzo New Writers' Prize, jap. Gunzō Shinjin Bungakushō), a także nominowana do Nagrody im. Akutagawy oraz literackiej Nagrody Nomy (Noma Literary Prize, Noma Bungeishō).
Zarys fabuły
Pierwszą inspiracją do napisania powieści był dla Murakamiego mecz tokijskiej drużyny baseballowej Tokyo Yakult Swallows, który oglądał na stadionie Meiji Jingu Stadium.
Ta jego pierwsza powieść powstała w ciągu czterech miesięcy – pisał przez godzinę każdej nocy. Kiedy po raz pierwszy wysłał ją do japońskich magazynów literackich, takich jak Gunzō, tytuł brzmiał Happy Birthday, and White Christmas.
Akcja powieści toczy się w 1970 roku w ciągu dziewiętnastu dni, od 8 do 28 sierpnia. Narratorem jest 21-letni bezimienny mężczyzna. Opowieść podzielona jest na czterdzieści krótkich rozdziałów. Tematem jest zawód pisarza, japoński ruch studencki, i – jak w późniejszych powieściach Murakamiego – związki międzyludzkie oraz uczucie straty. Również gotowanie, jedzenie i picie, a także słuchanie zachodniej muzyki są regularnie opisywane. W powieści pojawia się postać Szczura, wokół którego rozwija się tzw. „tetralogia Szczura”, należą do niej także powieści Flipper roku 1973, Przygoda z owcą i Tańcz, tańcz, tańcz. Szczur, który uosabia wyobcowanie społeczne jest studentem i stałym klientem baru, a także bliskim przyjacielem narratora. Narrator opisuje fikcyjnego amerykańskiego pisarza Dereka Heartfielda jako osobę, która wywarła na niego kluczowy wpływ, powołuje się na jego dzieła science fiction i często go cytuje.
Przypisy
| Powieści |
|
|---|
| Zbiory opowiadań |
|
|---|
| Wspomnienia |
|
|---|
| Ekranizacje |
|
|---|
