Syn Alfreda Dreszera (1871–1944), lekarza internisty, i Agnieszki z domu Fulde. Ukończył szkołę średnią w Kaliszu, maturę zdawał w Warszawie, następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim uzyskując dyplom w 1924 roku. Habilitował się pod kierunkiem Jana Mazurkiewicza. W powstaniu warszawskim kierował oddziałem szpitala powstańczego na Żoliborzu. Od 1947 do 1967 był kierownikiem Katedry Psychiatrii Uniwersytetu Poznańskiego. W 1963 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.
Od 1933 był redaktorem czasopisma „Zagadnienia Rasy” (od 1937 do 1939 pod tytułem „Eugenika Polska”). Po wojnie należał do komitetu redakcyjnego „Rocznika Psychiatrycznego”.
