Romuald Huszcza
| Państwo działania
|
 Polska
|
| Data i miejsce urodzenia
|
27 lipca 1950
Białystok
|
| Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
|
| Specjalność: japonistyka, językoznawstwo ogólne i wschodnioazjatyckie, językoznawstwo polskie, koreanistyka
|
| Alma Mater
|
Uniwersytet Warszawski
|
| Doktorat
|
24 czerwca 1981 – językoznawstwo
UW
|
| Habilitacja
|
23 lutego 1998 – językoznawstwo
UW
|
| Profesura
|
4 marca 2015
|
| Polska Akademia Nauk
|
| Status
|
członek Komitetu Językoznawstwa
|
| Nauczyciel akademicki
|
|
|
Instytut Orientalistyczny UW; Katedra Językoznawstwa Ogólnego i Bałtystyki Wydziału Polonistyki UW
|
| Okres zatrudn.
|
1978–2020
|
| Odznaczenia
|
 
|
Romuald Huszcza (ur. 27 lipca 1950 w Białymstoku) – polski językoznawca, japonista, polonista i koreanista, zajmujący się także językoznawstwem ogólnym, profesor nauk humanistycznych (2015)[1], emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Życiorys
Ukończył studia polonistyczne (1973) i japonistyczne (1975) na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie pracował na Wydziale Polonistyki oraz Wydziale Orientalistycznym od 1978 do 2020. Doktoryzował się na Wydziale Polonistyki UW (1981) i habilitował tamże (1997, temat pracy: Honoryfikatywność. Gramatyka – pragmatyka – typologia) na swojej macierzystej uczelni w dziedzinie językoznawstwa ogólnego i wschodnioazjatyckiego.
Jest współautorem Gramatyki japońskiej (tomy I–II, WUJ 2003) oraz monografii Gramatykalizacje japońszczyzny (UW 2012). Od 1988 do 1999 pracował również na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a od 2000 do 2021 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, wykładając przedmioty japonistyczne i koreanistyczne. Wielokrotnie przebywał na uczelniach japońskich, prowadząc badania naukowe i zajęcia dydaktyczne, m.in. w latach 1998–1999 na Uniwersytecie Tokijskim w Katedrze Językoznawstwa jako wizytujący pracownik badawczy – stypendysta Japan Foundation (Kokusai Kōryū Kikin).
Jego badania obejmują zagadnienia m.in. z semantyki i pragmatyki języka japońskiego i koreańskiego oraz wielosystemowości w językach wschodnioazjatyckich. Jest autorem i współautorem ponad 80 publikacji z tego zakresu.
Członek Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG), Komitetu Językoznawstwa PAN, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego. Prezes Polskiego Stowarzyszenie Badań Japonistycznych.
W 2009 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności społecznej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2][3]. W 2012 za wybitne zasługi w dziedzinie japonistyki został odznaczony Orderem Wschodzącego Słońca klasy Złote Promienie ze Wstęgą[4].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
