Rogatywka przeznaczona dla żołnierzy obrony narodowej wzorowana na typowej rogatywce polowej wz. 1937[a]. Ponadto posiadała stalkę do usztywniania denka i rogów, złączoną z czterema podpórkami z tektury, do której były przyszyte ręcznie, falisto wygięte i na końcach zaokrąglone druty. Stalka i podpórki obszyte były tkaniną. Stalka była zgięta w kwadrat, a końce jej złożone na styk i spojone cienką żelazną blaszką. W rogach stalki przyszyte były jednymi końcami podpórki usztywniające rogi rogatywki. W przypadku użycia rogatywki, jako polowego nakrycia głowy, stalkę z podpórkami wyjmowano[1].
Na lewym przednim brycie rogatywki doczepiano sznurek i chwaścik.
Sznurek, złożony na połowę i związany w 1/3 długości na dwa supły, był przypięty jednym końcem za pomocą utworzonej pętli do guzika przyszytego na lewym rogu rogatywki. Drugim końcem, uzbrojonym w biały haczyk, był zaczepiony na haftkę wykonaną z nici barwy ochronnej na brycie, pod lewym skrzydłem orzełka.
Ozdoby
Chwaścik składał się z uszka, obsady chwaścika, trzydziestu frędzli oraz drewnianego koralika. Był nawleczony na pętlę sznurka i zapinany na guzik, przyszyty na lewym rogu rogatywki[1].
Sznurek był skręcany z pięciu sznureczków, z których dwa były białe, a trzy
czerwone. Uszko i obsada chwaściska splatano z dwóch sznureczków: jednego barwy białej i drugiego barwy czerwonej[1].
Frędzle, z których piętnaście barwy białej i piętnaście barwy czerwonej, były skręcone z jednego sznureczka, podwójnie złożonego.
Odcięte końce frędzli były wpuszczane w obsadę chwaścika, który za pomocą końców uszka, przewleczonego przez obsadę, był przymocowany do drewnianego koralika[1].
Sznurek, uszko, obsada chwaścika i frędzle były wykonane ze sztucznego jedwabiu.
Guzik był czerwony, wykonany z masy galalitowej lub bakelitowej, osadzony na metalowym uchwycie. Barwa czerwona sznurka, chwaścika i guzika miała odcień cynobru.
