21 sierpnia 1889 Śrinagar,Indie Brytyjskie
17 czerwca 1981 Londyn,Wielka Brytania
1909–1948
British Army
dowódca: 7. i 6. Dywizji Piechoty, Western Desert Force, XIII oraz VIII Korpusu
I wojna światowa:
II wojna światowa:
Zgromadzenie Ogólne Kościoła Szkocji
Richard Nugent O’Connor, ps. Dick (ur. 21 sierpnia 1889 w Śrinagar, zm. 17 czerwca 1981 w Londynie) – brytyjski dowódca wojskowy, generał British Army, dowódca Sił Pustyni Zachodniej na wczesnym etapie kampanii afrykańskiej II wojny światowej.
Był dowódcą sił alianckich podczas operacji Compass, w czasie której jego oddziały zniszczyły włoską 10 Armię. Zwycięstwo to doprowadziło w niedługim czasie do podjęcia przez Adolfa Hitlera decyzji o wysłaniu na pomoc włoskim sojusznikom Afrika Korps pod dowództwem gen. Erwina Rommla. 7 kwietnia 1941 r. O’Connor został pojmany przez niemiecki patrol zwiadowczy i spędził ponad dwa lata we włoskim obozie dla jeńców wojennych, który opuścił w grudniu 1943 r. W następnym roku został mianowany dowódcą brytyjskiego VIII Korpusu, który brał udział w lądowaniu w Normandii oraz w operacji Market Garden.
Od stycznia 1945 odjął dowództwo sił zbrojnych w Indiach[1].
W 1948 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 17 czerwca 1981 r. w Londynie.