Richard Abegg (ur. 9 stycznia 1869 w Gdańsku, zginął w katastrofie 3 kwietnia 1910 w Cieszynie koło Koszalina) – niemiecki fizykochemik[1].
Życiorys
Był synem Wilhelma (1834–1913), dyrektora Deutsche Hypothekenbank w Berlinie, i Margarete z d. Friedenthal (1848–1919), pochodzącej z rodziny wrocławskich bankierów. Jego bratem był Wilhelm Abegg (1876–1951), prawnik i szef policji berlińskiej, a dziadkiem Julius Friedrich Heinrich Abegg (1796–1869), wrocławski prawnik[2].
Studiował chemię w Kilonii, Tybindze i Berlinie. W 1891 r. uzyskał dyplom pod kierunkiem Augusta Wilhelma v. Hofmanna. Na początku kariery naukowej zajmował się chemią organiczną, ale zafascynowany był rozwojem chemii fizycznej, w związku z czym w 1894 r. przeniósł się do Getyngi, by tam zostać asystentem Walthera Hermanna Nernsta. W 1899 Abegg został profesorem we Wrocławiu. W 1910 r., gdy miał objąć stanowisko dyrektora Instytutu Fizykochemicznego, zginął w katastrofie balonu „Schlesien” w miejscowości Cieszyn koło Koszalina[1].
Znany jest m.in. dzięki regule oktetu Abegga[3] o wartościowości i przeciwwartościowości. Abegg zauważył, że różnica wartości bezwzględnych maksymalnej dodatniej i maksymalnie ujemnej wartościowości danego pierwiastka wynosi często osiem[4][5].
Wybrane publikacje
Przypisy
- ↑ a b Richard Abegg [online], www.nernst.de [dostęp 2023-02-15] (ang.).
- ↑ DeutscheD. Biographie DeutscheD., Abegg, Richard [online], Deutsche Biographie [dostęp 2023-02-15] (niem.).
- ↑ Abegga reguła oktetu, [w:] Encyklopedia techniki. Chemia, WładysławW. Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, s. 1, OCLC 33835352 .
- ↑ R.R. Abegg R.R., Die Valenz und das periodische System. Versuch einer Theorie der Molekularverbindungen, „Zeitschrift für anorganische Chemie”, 39 (1), 1904, s. 330–380, DOI: 10.1002/zaac.19040390125 (niem.).
- ↑ Gilbert N.G.N. Lewis Gilbert N.G.N., The atom and the molecule, „Journal of the American Chemical Society”, 38 (4), 1916, s. 762–785, DOI: 10.1021/ja02261a002 (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
