Ricardo Sá Pinto (2022)
|
Pełne imię i nazwisko
|
Ricardo Manuel Andrade e Silva Sá Pinto
|
Data i miejsce urodzenia
|
10 października 1972 Porto
|
Wzrost
|
178 cm
|
Pozycja
|
napastnik
|
Kariera juniorska
|
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
Ricardo Manuel Andrade e Silva Sá Pinto (ur. 10 października 1972 w Porto) – portugalski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika lub napastnika, trener.
Kariera piłkarska
Seniorską karierę zaczynał w SC Salgueiros. W 1994 odszedł do Sporting CP, z którym w pierwszym sezonie zdobył puchar kraju.
W latach 1997–2000 występował w Realu Sociedad. W 2000 wrócił do Sportingu, gdzie wywalczył tytuł mistrza i wicemistrza ligi portugalskiej, puchar kraju oraz uczestniczył w finale Pucharu UEFA, gdzie jego klub przegrał z CSKA Moskwa 1:3. Po zakończeniu sezonu 2005/06 ogłosił, że kończy karierę piłkarską, ale został nakłoniony do zmiany tej decyzji. W maju 2006 podpisał kontrakt z belgijskim Standardem Liège. Po zakończeniu sezonu 2006/07 definitywnie zakończył karierę.
Rozegrał 45 spotkań w barwach reprezentacji Portugalii, w których strzelił dziesięć goli. Zadebiutował 7 września 1994 w Belfaście w wygranym przez spotkaniu z Irlandią Północną. Był powołany na ME 1996 i ME 2000. W reprezentacji po raz ostatni wystąpił 6 czerwca 2001 w meczu z Cyprem (6:0). Uraz stawu skokowego uniemożliwił mu start w MŚ 2002.
W 1997, żądając wyjaśnień od selekcjonera reprezentacji Artura Jorge, dlaczego ten nie powołał go do kadry, udał się do niego, a następnie pobił. W wyniku tego zajścia Jorge podał się do dymisji, a piłkarz został zdyskwalifikowany na rok[1].
Kariera trenerska
W 2010 Sá Pinto został asystentem trenera Pedra Caixinhi w União Leiria. Po sezonie 2010/11 został trenerem juniorów w Sporting CP, a 13 lutego 2012 został nowym szkoleniowcem pierwszego zespołu[2]. 25 maja 2012 przedłużył kontrakt, podpisując dwuletnią umowę. 4 października 2012, po wyjazdowej przegranej 0:3 z węgierskim Videoton FC w Lidze Europy, został zwolniony z klubu[3]. 21 marca 2013 podpisał kontrakt z serbską Crveną zvezdą[4]. Prowadził również OFI 1925 i PAE Atromitos.
Legia Warszawa
13 sierpnia 2018 podpisał trzyletni kontrakt z Legią Warszawa, do której przyszedł razem ze swoimi trzema współpracownikami[5]. 2 kwietnia 2019 został zwolniony[6].
SC Braga
3 lipca 2019 związał się z portugalskim SC Braga dwuletnim kontraktem[7]. Pod jego wodzą klub wygrał grupę K Ligi Europy[8]. 23 grudnia tego samego roku został zwolniony[9].
Przypisy
- ↑ BarbaraB. Bardadyn BarbaraB., Liga Europejska: Sporting Lizbona ma nowego trenera: Ricardo Sa Pinto [online], przegladsportowy.pl, 14 lutego 2012 [dostęp 2019-03-01] (pol.).
- ↑ BenB. Shave BenB., Sporting: Domingos out, Sa Pinto in [online], portugoal.net, 13 lutego 2012 [dostęp 2019-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-14] (ang.).
- ↑ Official – Sá Pinto relieved of his duties; Oceano appointed caretaker coach; PortuGOAL, 2012-10-04.
- ↑ JakubJ. Komorowski JakubJ., Sa Pinto w Belgradzie [online], transfering.pl, 21 marca 2013 [dostęp 2019-03-01] (pol.).
- ↑ Ricardo Sa Pinto trenerem Legii [online], legia.com, 13 sierpnia 2018 [dostęp 2019-03-01] .
- ↑ Komunikat Legii Warszawa [online], legia.com, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-02] .
- ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Ricardo Sa Pinto znalazł nową pracę. Portugalczyk poprowadzi SC Braga - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 3 lipca 2019 [dostęp 2019-12-24] (pol.).
- ↑ LE: SC Braga najlepsza w grupie K, korespondencyjna walka o triumf trwała do końca [online], Onet Sport, 12 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-24] (pol.).
- ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Ricardo Sa Pinto zwolniony z SC Braga - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 23 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-24] (pol.).