W 1994 po raz pierwszy został posłem do Zgromadzenia Narodowego, obejmując mandat jako zastępca zmarłego deputowanego André Rossiego. W 1997 i w 2002 skutecznie ubiegał się o reelekcję.
Po utworzeniu w 2002 rządu Jean-Pierre’a Raffarina powołano go na stanowisko sekretarza stanu ds. małego biznesu. W 2004 wszedł w skład rządu jako minister służb publicznych i reform. Po utworzeniu gabinetu Dominique’a de Villepin powierzono mu kierowanie ministerstwem handlu. Urząd ten sprawował do 2007, kiedy to nowym premierem został François Fillon.
W wyborach parlamentarnych w tym samym roku ponownie wybrano go na posła z Reims. Zrezygnował z działalności politycznej (składając mandat w Zgromadzeniu Narodowym) we wrześniu 2008, kiedy to został dyrektorem filii koncernu LVMH (największego światowego producenta dóbr luksusowych) w Nowym Jorku i jego przedstawicielem na Amerykę Północną[2].