Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Raszowa (województwo dolnośląskie)

Raszowa
wieś
Ilustracja
Ruiny pałacu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lubiński

Gmina

Lubin

Liczba ludności (III 2011)

203[2]

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

59-323[3]

Tablice rejestracyjne

DLU

SIMC

0365463

Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubin
Mapa konturowa gminy wiejskiej Lubin, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Raszowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Raszowa”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Raszowa”
Położenie na mapie powiatu lubińskiego
Mapa konturowa powiatu lubińskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Raszowa”
Ziemia51°19′16″N 16°13′58″E/51,321111 16,232778[1]

Raszowawieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Lubin.

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie legnickim.

Do 1998 roku, przed ponownym podziałem administracyjnym, nazwa miejscowości brzmiała Raszowa Duża. Przed II wojną światową miejscowość należała do terytorium III Rzeszy i nosiła nazwę Groß Reichen.

Dawne nazwy miejscowości

  • Rasova – 1267 r.
  • Richinow – 1362 r.
  • Reynirsdorf – 1396 r.
  • Richenaw – 1399 r.
  • Reychenaw – 1410 r.
  • Reichenaw – 1418 r.
  • Groß Reichen – 1789 r.
  • Reichen – 1830 r.
  • Groß Reichen – lata 1867-1945
  • Raszowa Duża – lata 1945-1998
  • Raszowa – od 1998 r.

Powojenni osadnicy polscy

Wśród pierwszych osadników znaleźli się: Żurawicki Józef, Bobik Jan, Sobuś Eugeniusz, Mazań Michał, Babuszka Rudolf, Macków Czesław, Maćków Andrzej, Kołkowski Zdzisław, Kuchciak Mikołaj, Ciołkosz Ludwik, Cirko Michał i Kupnicka Rozalia.

Zabytki

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Raszowej

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:

  • kościół parafialny pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, z drugiej połowy XVIII w., XX w.
    Wnętrze kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Raszowej
    Świątynia najprawdopodobniej została zbudowana w XIV wieku w stylu barokowym na fundamentach innego obiektu sakralnego. W pobliżu kościoła od 1362 roku istniał już miejscowy cmentarz. W XVIII wieku ewangelicy dokonali gruntownej przebudowy świątyni (Kościół św. Marcina). Kościół znajduje się w środkowej części miejscowości w pobliżu fosy okalającej ruiny pałacu. W 1969 roku miał miejsce pożar, w którym spłonęła większa część wyposażenia świątyni. Zachowała się m.in. w zakrystii kuta w żelazie późnogotycka krata oraz prezbiterium z wnęką na sprzęty liturgiczne.
Cmentarz katolicki

W 2000 roku świątynię wpisano do rejestru zabytków pod numerem 46/A. Od tego też czasu rozpoczęto prace remontowe świątyni, odnowiono elewacje zewnętrzne, gzymsy, framugi oraz zamontowano instalację odgromową. W roku 2005 przeprowadzono remont iglicy i wieży kościelnej. Kościół parafialny pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny znajduje się w pobliskiej Raszówce.

Jesion rosnący w pobliżu kościoła
  • Cmentarz przykościelny, z XIV w., z osiemnastoma grobami polskimi i grobowcem rodziny Nowack.
Grobowiec niemieckiej rodziny Nowack
  • zespół pałacowy, z XVIII w., drugiej połowy XIX w.
    • park krajobrazowy
    • pałac (ruina) barokowy wzniesiony pod koniec XVII wieku (w roku 1688) dla Jerzego von Lüttichau, obiekt otoczony był fosą, do którego prowadziły trzy mosty (ze wschodu i zachodu oraz z mauzoleum rodowego). Na przełomie XIX i XX został przebudowany. Pod koniec II wojny światowej, w styczniu 1945, pałac został niemal doszczętnie zniszczony w wyniku bombardowań. Całkowitemu uszkodzeniu uległo również mauzoleum rodowe usytuowane w południowo-wschodniej części parku. Dziś pozostały tylko ruiny.

Inne zabytki:

  • jesion, rosnący blisko kościoła, którego wiek oceniany jest na przynajmniej 170 lat. Jesion ma obwód 520 cm na wysokości 1,6 m i 645 cm na wysokości 3,7 m. Całkowita wysokość jesionu 15,0 m. Tuż obok jesionu za ogrodzeniem kościoła rośnie świerk o obwodzie 220 cm i wysokości 29,0 m.
Krzyż na cmentarzu w Raszowej
  • Drugi cmentarz oddalany jest od świątyni o około 500 m, kierując się w stronę Pieszkowa. 7 maja 1988 został zamontowany tam krzyż o wysokości ponad 6 m, ofiarowany przez ówczesnego proboszcza ks. Kazmierza Pietrygę. Krzyż wykonali i zamontowali mieszkańcy Raszowej: prace spawalnicze prowadził Józef Pater, montaż wykonali m.in. potomkowie pierwszych osadników: Mikołaj Kuchciak, Jan Bobik, Józef Pater i Eugeniusz Sobuś.

Przedsięwzięcia infrastrukturalne

  • 1989 r. – oświetlenie uliczne
  • 1991 r. – telefonizacja
  • 1992 r. – wodociąg
  • 1995 r. – gazyfikacja
  • 1999 r.
    • telefonizacja
    • budowa drogi asfaltowej

Parafia pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Raszówce jest przynależna do dekanatu Lubin-Wschód, spośród 29 dekanatów znajdujących się w diecezji legnickiej.

Dekretem z 27 listopada 1981 Metropolita Wrocławski J.Em. Kardynał Henryk Gulbinowicz erygował Parafię pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny z siedzibą w Raszówce.

Kościół parafialny wraz z plebanią został zbudowany w latach 1980-1984 przy dużej pomocy mieszkańców wsi Raszówka i pobliskich miejscowości: Raszowa, Gorzelin, Lipiny, Karczowiska. 30 września 1984 świątynia została poświęcona przez J.Em. Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza. Budowniczym kościoła był ówczesny proboszcz Ks. Kazimierz Pietryga.

Święta Wielkanocne

Widok Grobu Pańskiego w Kościele pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Raszowej w 2009 r.
Młodzież ze wsi Raszowa strzeże Grobu Pańskiego

Młodzież ze wsi Raszowa, przy udziale Ochotniczej Straży Pożarnej, strzeże każdego roku Grobu Pańskiego. Zwyczaj ten, jak w wielu miejscowościach w Polsce, jest kultywowany od dawna. Świątynię na czas adwentu przystrajają mieszkańcy. W Wielką Sobotę, zwykle w południe, w kościele odbywa się święcenie pokarmów. W drugi dzień świąt Wielkiej Nocy zwanym Lanym Poniedziałkiem w Raszowej mieszkańcy oblewają się wodą.

Dane historyczne

  • 19 marca 1267 miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana w dokumencie papieża Klemensa IV potwierdzającym prawo klasztoru trzebnickiego do dziesięciny ze wsi Rasova[5][6].
  • W 1410 r. wieś została wymieniona w urbarzu trzebnickim i liczyła 16 łanów.
  • W 1418 r. Raszowa (Reichenaw) liczyła 341 mieszkańców wyznania ewangelickiego, 51 domów, pałac i kościół ewangelicki.
  • W 1554 r. Johann Teichmann został pierwszym protestanckim pastorem w dwóch kościołach: w Raszowej oraz pobliskich Miłoradzicach (Mühlrädlitz).
  • W 1649 r. wieś została zrównana z ziemią, wcześniej wieś wraz z dobrami ziemskimi uległa znacznym zniszczeniom w czasie wojny trzydziestoletniej.
  • W 1656 r. wieś liczy 227 mieszkańców, we wsi znajdują się: młyn, kuźnia i budynek szkolny.
  • W 1725 r. wieś należy do Johanna Georga von Lüttichau, pochowanego później w miejscowym kościele.
  • W 1772 r. wieś pozostaje w rękach pana Freyherr von Hock.
  • W 1913 r. wieś liczyła 238 mieszkańców.
  • W 1927 r. wieś ma 240 mieszkańców.
  • W 1936 r. na krańcu wsi, w kierunku Raszowej Małej, wzniesiono nowy budynek szkoły ewangelickiej, niedaleko wiatraka, usytuowanego na wzgórzu nazywanym Weinberg.
  • W 1939 roku wieś liczyła 72 gospodarstwa domowe, którą zamieszkiwało 258 mieszkańców.

Demografia

Liczba ludności Raszowej

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114767
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1088 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 107. [dostęp 2012-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  5. Alphabetisches Verzechnis der Stadt und Langdgemeinden im Gau Niedershlesien mit den dazugehorigen Ortsteilen, Kolonien, Siedlungen usw. Kurt-Grauber-Verlag Wirtschaft Recht, Dresden 1939
  6. Świątynie powiatu lubińskiego. Henryk Rusewicz, Lubin 2006
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya