Od 1994 roku jest przewodniczącym Zjednoczonej Partii Narodowej (UNP)[6].
Życorys
Urodzony w wpływowej i zamożnej lankijskiej rodzinie Esmonda i Nalini Wickremesinghe. Ukończył prawo na Uniwersytecie Cejlońskim i uzyskał kwalifikacje do zawodu adwokata w Ceylon Law College w 1972 roku[7][6].
Wszedł do aktywnej polityki w połowie lat 70. angazując sie w działaność Zjednoczonej Partii Narodowej (UNP). Po raz pierwszy został wybrany do parlamentu z w wyborach krajowych w 1977, został wówczas mianowany wiceministrem spraw zagranicznych przez swojego wuja i prezydenta J. R. Jayewardene. Następnie pełnił funkcję ministra ds. młodzieży i zatrudnienia, stając się najmłodszym ministrem w rządzie Sri Lanki[8].
W 1989 roku prezydent Ranasinghe Premadasa mianował go ministrem przemysłu, nauki i technologii oraz przewodniczącym Izby Reprezentantów. W 1993 zastąpił D.B. Wijetungę na stanowisku premiera[9]. Po porażce wyborczej w 1994 został liderem opozycji w parlamencie. W 2001 roku Wickremesinghe poprowadził swoją partię z powrotem do władzy i został zaprzysiężony na premiera, pełniąc tę funkcję do 2004.
20 lipca 2022 roku został wybrany przez parlament Sri Lanki na prezydenta kraju, dzień później objął urząd[10].