Niewiele z tego artykułu można się dowiedzieć o pociskach tego rodzaju. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Najważniejsze historycznie pociski antybalistyczne, których zastosowana technika i możliwości są przełomowe:
Nike-Zeus
Nike Zeus to pierwszy amerykański pocisk antyrakietowy służący do niszczenia głowic bojowych w ostatniej fazie lotu pocisku (Terminal Phase), przy użyciu głowicy atomowej o sile 400 kt oraz o zasięgu 400 kilometrów. Pocisk antybalistyczny powstał na przełomie lat 50 i 60 XX wieku.
Patriot PAC-3
To pierwszy pocisk przeciwrakietowy fazy końcowej, systemu Patriot oraz w ogóle jako pocisk antybalistyczny tej fazy w którym zastosowano głowicę kinetyczną Extended Range Interceptor Technology (ERINT). Dzięki zastosowaniu głowicy kinetycznej a nie wybuchowej jak w starszych wersjach PAC-1 PAC-2, skuteczność zniszczenia rakiety balistycznej wynosi ok. 90% w porównaniu do poprzednich wersjach gdzie wynosiła 33 procent. Pierwsza jego wersja weszła do służby w 1995 r. a najnowsza w 2003.
Antyrakieta GBI podczas załadunku do wyrzutni.
Ground Based Interceptor
Jest to pierwszy antybalistyczny pocisk bazowania naziemnego fazy środkowej (Midcourse Phase), który niszczy swoją głowicą Exoatmospheric Kill Vehicle - EKV technologii hit-to-kill nie wrogi pocisk balistyczny a jego głowicę, po oddzieleniu w kosmosie się od reszty rakiety. Pierwsze pociski tego typu weszły do uzbrojenia USA w 2004roku.
Antyrakieta ta ma właściwości przeciwsatelitarne. Docelowo głowica EKV ma zostać zastąpiona wielogłowicowy modułem MKV uzbrojonym w 20 kinetycznych głowic.
Pocisk Kinetic Energy Interceptor.
Kinetic Energy Interceptor
Pocisk SM-3 Block 1A.
KEI to pierwszy antybalistyczny pocisk rakietowy opracowanym po wycofaniu się USA z Traktatu ABM, który zabraniał konstruowania takich pocisków. KEI jako pierwsza antyrakieta ma możliwość zwalczania pocisków balistycznych w fazie początkowej lotu (Boost Phase), oraz środkowej po oddzieleniu się już głowicy. Jako pierwszy i jedyny pocisk antybalistyczny ma możliwość przenoszenia głowicy kinetycznej LEAP, EKV czy docelowej wielogłowicowej MKV (Multiple Kill Vehicle) wyposażonej w kilkanaście głowic (15). Wszystkie jego wersje mają możliwości antysatelitarne.
Standard Missile 3 Block IA
SM 3 Block IA to pierwszy morski antybalistyczny pocisk użytkowany przez USA i Japonię z rodziny Standard Missile z głowicą kinetyczną LEAP (Lightweight Exo-Atmospheric Projectile), jak i w ogóle z głowicą technologii "Uderzyć aby Zabić" (ang. Hit-To-Kill). Pocisk ten powstał na bazie nigdy nie wprowadzonego do użytku pocisku antybalistycznego z głowicą odłamkową Standard Missile 2ER Block IV, i wszedł do linii w 2004 r. Zmodyfikowana wersja SM 3 IA potrafi we współpracy ze zmodernizowanym radaremSBX niszczyć satelity np. zestrzelenie USA 193.
